John van den Brom versus Louis van Gaal

Dit seizoen is ADO Den Haag de verrassing van de eredivisie. De ploeg speelt leuk, verzorgd voetbal en dat wordt vertaald in de positie op de ranglijst; als we niet uitkijken kunnen de supporters van Den Haag volgend seizoen een middelgrote Franse provinciestad onaangekondigd verbouwen tijdens een Europees avontuur van de club. Maar goed, daar kunnen spelers en trainer niks aan doen.

De trainer van ADO Den Haag heet sinds dit seizoen John van den Brom. Hij is een parel voor het trainersgilde. Allereerst zet hij z’n beste spelers in het veld, in een klassieke 4-3-3. Dat klinkt logisch, maar niet elke trainer denkt er zo over (Dost en Djuricic op de bank bij Heerenveen, het 4-4-2 avontuurtje van Martin Jol). Als John van den Brom aanschuift bij René van der Gijp en Johan Derksen zegt hij ook daadwerkelijk iets. Een uitzondering. Daarnaast bouwt hij hele zinnen in fatsoenlijk Nederlands zonder daarbij te schreeuwen; een baken van beschaving in de voetbalwereld.

Louis van Gaal is dat niet. Sterker nog, hij is slechts één gek gewaad, één bijpassend hoedje en één ringbaardje verwijderd van Kaddafi. Net zo overtuigd van z’n eigen gelijk en net zo’n opgewonden standje. Net zo niet John van den Brom. John van den Brom zou nooit z’n eigen bevolking bombarderen; bij Louis zou ik daar niet m’n hand voor in het vuur durven steken. Ik zeg niet dàt hij het doet, maar als Louis van Gaal de baas wordt in Nederland ga ik voor de zekerheid toch even ergens anders wonen. Bij John blijf ik; ik koop zelfs het huis naast het zijne en zet mijn schutting twintig centimeter over de erfgrens. Louis van Gaal en John van den Brom lijken totaal niet op elkaar.

Toch zegt John van den Brom in een stukje op de site van VI dat Louis van Gaal zijn grote voorbeeld is. Ik geloof het niet. Dat komt vooral door het plaatje dat bij het stukje staat. John van den Brom poseert goedlachs naast een Van den Bromhoge stoffen ooievaar met een Den Haag-shirt aan. Van Gaal zou dat nooit doen. Die gaat nog niet met een stoffen ooievaar op de foto als z’n dochter net is bevallen van een wolk van een baby. Louis van Gaal voelt zich te goed  voor een stoffen ooievaar. Zo zou hij dat ook zeggen, Louis praat graag over zichzelf in de derde persoon enkelvoud.

Waarschijnlijk bedoelt John van den Brom met de opmerking dat Van Gaal z’n grote voorbeeld is, dat Van Gaal goede trainingen geeft. Een goed tacticus is. Iets anders kan het niet zijn, want als mens ligt Van den Brom na slechts driekwart seizoen op het hoogste niveau al mijlenver voor op het pathetische en verongelijkte geschreeuw van het rode hoofd dat Louis van Gaal heet. En hij hoefde daar niet eens een vuistdik boek voor te schrijven. Hij deed gewoon normaal.

Doe ook normaal en volg ons op Twitter!

Update: dit stuk is ietwat ingehaald door de actualiteit.