Ja mensen, dat bestaat dus. Gisteren, toen ik in de supermarkt op zoek was naar een eenvoudige doch voedzame maaltijd, liep ik het tegen het lijf: stamppot zuurkool die was verpakt als worst. Als een leverworst om precies te zijn. Je weet wel, zo’n verpakking waarvan je denkt dat er zich elk moment een leverworstontploffing kan voordoen, zo strak zit de verpakking om de leverworst heen. Nu heeft iemand bedacht dat je kant en klare stamppot zuurkool dus ook zo kunt verpakken.
Dat is wel gek, want zo op het eerste oog, en ook als je er een half uur mee hebt staan hannesen, is de ‘leversworstmethode’ niet de handigste manier om producten in te pakken. Wat het allemaal nog gekker maakt, is dat op de verpakking van de stamppot zuurkool expliciet melding gemaakt wordt van het feit dat het vegetarische stamppot betreft. Daar zullen ze wel mee bedoelen dat er geen spekjes in zijn verwerkt.
Hoe dan ook, welk genie heeft bedacht dat je vegetarische stamppot zuurkool in een worstvorm moet verpakken, verdient wat mij betreft de Nobelprijs voor de marketing. Maar dan juist niet, laat dat duidelijk zijn. Ik was er graag bij geweest, op het kantoortje waar dat voor het eerst werd geopperd. ‘Hoe kunnen we nou die verdomde vegetarische stamppot zuurkool van ons eens een beetje in de markt gaan zetten?’ vroeg de één. Zegt de ander: ‘Door het te verpakken zoals leverworst ook verpakt wordt natuurlijk!’
Het zou zo de clou kunnen zijn van een mop uit Henny Huismans Mini-Moppentrommel. Dat is het echter niet. Om dat te bewijzen heb ik in de supermarkt onderstaande foto van matige kwaliteit genomen met mijn telefoon. Links ziet u trouwens mijn hand. Dat is dezelfde hand waarmee ik nu typ. Gek hè? Boven de zuurkoolworst ziet u Gigi’s lasagne. Het laat zich raden wat ik gisteravond gegeten heb (tip: Gigi maakt voortreffelijke lasagne).
Op Twitter is zuurkool nog gewoon verpakt als zuurkool; volg ons!
De foto van matige kwaliteit
