Kent u Ruud Heus nog? Hij was eind jaren tachtig, begin jaren negentig de linksback van Feyenoord en had net zo veel gel in z’n haar als dat van Arnold Scholten wit was. Het haar van Arnold Scholten was weer net zo wit als de enorme voortanden van Ed de Goeij, die schitterden onder z’n vlasnorretje. Ergo: Ruud Heus gebruikte veel gel, Arnold Scholten heeft erg wit haar, en Ed de Goeij heeft een hazenbek.
Gedrieën speelden ze in een Feyenoord dat won. Niet van iedereen, maar wel van De Graafschap. Een team dat mooi was van lelijkheid. Peter Bosz speelde er namelijk ook in. Een man wiens kapsel in z’n eentje vijf Siberische families een hele winter warm kon houden. Nu is Peter Bosz kaal. Dat slaat nergens op. Een Peter Bosz hoort niet kaal te zijn. Maar ja, Feyenoord hoort ook niet van De Graafschap te verliezen, en dat gebeurt ook.
De teloorgang van Feyenoord hield ongeveer gelijke tred met de terugwijkende haargrens van Peter Bosz. En dat berust niet eens op toeval. Peter Bosz was drie jaar lang technisch directeur van Feyenoord, en overal waar Peter Bosz is, daar breekt vroeg of laat de pleuris uit. Peter Bosz opende op een goeie woensdagochtend een rekening bij Fortis en een week later viel die hele bank om. Hetzelfde geldt voor het CDA, de afgelopen verkiezingen stemde Bosz erop en bleek heel Limburg en Brabant dat juist niet gedaan te hebben. Geef Bosz een iPad cadeau en je hoort nooit meer iets van Apple.
Zijn onkunde straalt nog jaren af op je organisatie. Feyenoord heeft daar nu mee te kampen. Niets lijkt meer te lukken. Afgelopen transferperiode was Feyenoord geïnteresseerd in een aantal spelers; die spelers zijn nu allemaal van schrik alsnog aan een bakkersopleiding begonnen. Liever elke ochtend om 4.00 uur opstaan dan met tien anderen hulpeloos over een veld te zwalken en te zien hoe iemand in een ander shirtje er uiteindelijk toch nog eentje weet in te prikken omdat er iemand niet op staat te letten.
Dat Feyenoord er zo voorstaat is triest. Nu volgt er het welbekende riedeltje dat zo’n grote club dat niet verdient en dat ze goeie supporters hebben enzo. Zo’n grote club verdient dat niet. En dan die supporters, dat zijn de beste van Nederland! Ongelofelijk hoe het zo ver heeft kunnen komen in Rotterdam Zuid.
Maar ja, grappig is het natuurlijk wel. Zo’n Mario Been die als een bang hertje de pers te woord staat na de wedstrijd. Nogmaals dit, nogmaals dat. Het werkt op de lachspieren. Laatst hoorde ik hem, naast zestien keer nogmaals, het volgende zeggen: ‘Feyenoord is alleen gebaat bij rust.’ Op het eerste oog zo’n typisch voetbalcliché. Maar bij Mario, de coach van het geplaagde Feyenoord, denk je gelijk: ja, inderdaad, in de rust vliegen de goals je niet om de oren en zit je lekker aan een glaasje thee te nippen.
Feyenoord en Mario worden niet meer serieus genomen, en dat is het ergste wat je kan overkomen. En het wordt er ook niet beter op. Zo is Mario op dit moment in een heftige discussie verwikkeld met clubicoon Willem van Hanegem. De discussie heeft zich zo ontwikkeld dat het vooral gaat over uitsmijters, broodjes kroket en al wat daar mee samenhangt. Been en Van Hanegem doen zo onderkoeld mogelijk grappig over hun conflict, maar maken op die manier eigenlijk hun club kapot. Lollig babbelen over broodjes kroket, dan gaan mensen je uitlachen.
Ruud Heus, die had het nooit over broodjes kroket; hij smeerde ze hoogstens in z’n haar.