Nu met het verschijnen van de Antoine ook de op één na laatste voornaam die nog niet over een eigen glossy beschikte een mooi glimmend blaadje naar zich vernoemd heeft gekregen, is het volgens Stormfront 88-voorzitter Herman Geurring hoog tijd om tevens de allerlaatste voornaam recht te doen en een eigen glossy te geven: de Adolf. Volgens Geurring ligt de Adolf volgende maand in de betere, niet door een Joodse eigenaar bestierde, kiosk.
Speciaal voor dit zeer invloedrijke weblog wilde Geurring alvast een tipje van de sluier oplichten over de inhoud van de enige echte glossy onder hoofdredactie van Adolf Hitler. Het belooft een mooi magazine te worden waarin we de mens achter Adolf Hitler wat beter leren kennen. Geurring: ‘Ja, hij heeft natuurlijk al eens een boek geschreven, maar daarin laat Hitler niet zo heel veel van zichzelf zien…Ok, hij maakt duidelijk een heel volk af te willen slachten, doch van z’n eetgewoonten weten we niks. Met dit kekke magazine komt daar verandering in.’
En inderdaad, in de conceptversie van de Adolf deelt Adolf van pagina drie tot en met zes zijn lievelingsrecepten met ons. Omdat Adolf een vegetariër was (dit is geen flauwe woordgrap met het woord Ariër, het is echt waar) treffen we alleen recepten zonder vlees aan, die u zelf thuis in een handomdraai kunt maken. Zo staat er een heerlijk recept in voor een pompoentaart. Je ziet Adolf al bij de oven bezig. Gewoon een huis- tuin- en keukenoven ditmaal.
Dat Adolf ook wel van experimenteren houdt, blijkt uit enkele andere recepten in de glossy. Zo is er te lezen hoe je volgens Hitler een gewaagde schotel met boerenkool en pasta maakt. Het lievelingsmaaltje van Adolf Hitler, zo vertelt hij wanneer hij zittend aan de keukentafel met een goed glas wijn erbij in z’n paardrijkostuum op de foto wordt gezet (een fotoshoot hoort er immers ook bij in een glossy), was echter zuurkool met banaan en brie. ‘Dat zijn zaken die vele neonazi’s likkebaardend zullen lezen’, aldus Geurring.
Uiteraard heeft Adolf Hitler ook een groot interview gehouden met enkele mensen die hij zeer respecteert. In een idyllisch kasteeltje in het Zuid-Duitse Obersalzberg ontmoette hij Julius Caesar, Dzjengis Khan en Alexander de Grote. In de Adolf leest u een prachtig sfeerverslag van deze ontmoeting, met uiteraard schitterende foto’s erbij, gemaakt door de bekende fotograaf Jozef Gubbels. U ziet de heren onder andere zuurkool met banaan en brie eten, de laatste militaire strategieën doorspreken, en een spelletje Risk spelen, dat uiteindelijk in mineur eindigt nadat Hitler woedend het speelbord omver gooit.
Daarnaast kan de Adolf natuurlijk ook niet achterblijven bij andere glossy’s en stelt het de helpdeskterreur aan de kaak. Met weer een mooie foto waarop we een boze Hitler zien die al drie uur aan de telefoon hangt met Ziggo. Na diepgravend onderzoek komt de Adolf overigens met een verrassende conclusie omtrent de helpdeskterreur: het blijkt allemaal een Joods complot te zijn.
Adolf Hitler heeft ook nog enkele grote namen kunnen strikken voor een bijdrage aan de Adolf. Harry Mens schrijft bijvoorbeeld een boeiende reportage over hoe de Nederlandse politiek beheerst wordt door een Joodse kongsie en Frits Barend heeft een column geschreven. ‘Een verrassende naam natuurlijk, Frits Barend, maar toen hij hoorde dat de column helemaal over hemzelf mocht gaan, zag hij het als een ideale mogelijkheid om weer in de media te verschijnen’, zo legt Geurring uit.
Herman Geurring wil nog benadrukken dat de opbrengst van de Adolf geheel ten goede zal komen aan het goede doel. ‘Met de STBVEDWEHIZDVZVMJ (Stichting Ter Bevordering Van Een Derde Wereldoorlog En Het In Zee Drijven Van Zo Veel Mogelijk Joden, red.) hebben we een goede, betrouwbare partner gevonden, en zijn we er van overtuigd dat het geld goed terecht zal komen.’
Naast glossy’s is twitteren natuurlijk ook erg populair. Volg ons!