Omdat de redactieleden van onuitstaanbaar.nl allemaal linkse kutkerkkaffers zijn, die de hele dag naar gesubsidieerd toneel zitten te kijken en belastinggeld in een bodemloze put staan te scheppen terwijl ze met een allochtoon staan te knuffelen, hebben we iemand ingehuurd die elke een zondag een authentiek rechts geluid laat horen op dit zeer invloedrijke weblog. Zijn naam is Bim Wosboom en hij maakt korte metten met ‘the left church of Holland’.
Geregeld overkomt me de onweerstaanbare drang om een terrorist te worden. Dan heb ik koortsige visioenen van bomaanslagen en kalasjnikovs, van explosies en leuzen gekalkt op muren. Gelukkig schrikt deze afiniciado van law and order dan altijd op tijd wakker. Maar wat kan een gezagsgetrouwe blazerdrager als ondergetekende zo in razernij doen ontsteken?
Dat is het stadsbestuur van de gemeente Groningen. Dat stadsbestuur en zijn uitgebreide corps van ja-knikkende apparatsjiks en raamambtenaren heeft zich als een eersteklas Latijns-Amerikaanse junta over de hoofden van de Groningse burgerij aangesteld en is moeilijker te verwijderen dan een ingegroeide steenpuist. Soît, men draagt geen protserige uniformen en petten met laarzen, maar qua ziekelijke machtswellust en tirannieke dwingelandij doen zij niet voor de El Presidentes en Caudillo’s van weleer onder.
Dat zal toch wel meevallen, zal u denken. Nou nee. Exhibit A: collegepartij GroenLinks is van mening dat huizenbezitters in de gemeente Groningen geen stenen voortuin mogen hebben. Waarom? Hebben die malloten niet iets nuttigers te bestrijden? En bovendien, wat gaat het een partij van bakfietstuig en luie kutstudenten ook maar ene malle moer aan wat ik als huizenbezitter met mij voortuin doe? Desnoods asfalteer ik de hele kluit en zet ik er twintig terrasverwarmers op, mocht ik gek genoeg zijn om dat te willen.
Kinderachtig? Wel, kennelijk meent een partij als GroenLinks wel keurig torenhoge OZB en rioolheffing ophoestende burgers lastig te moeten vallen met dergelijke totalitaire nonsens. Dat zegt een hoop over het mensbeeld van de partij voor indigokinderen: iedereen moet doen wat IK goed vind. (Om vervolgens wél een grote bek over het verbieden van ronduit misdadige praktijken als gedwongen huwelijken en niqaabs te houden).
Exhibit B: Karin Dekker. Deze machtswellusteling houdt al jaren een wethouderspost bezet waar zij zich als een ware oosterse despoot gedraagt en aan de hele stad haar megalomane wil oplegt. Talrijk zijn de foeilelijke en geldverspillende projecten in de stad die onder leiding van haar trawanten van de dienst RO-EZ zijn opgezet. Deze architectonische vervuiling van de stad lijkt almaar voort te woekeren; culminerend in het monstrum Groninger Forum.
Het Groninger Forum is een schoolvoorbeeld van de waandenkbeelden die we gewoonlijk kennen van de stalinistische regimes in het voormalig Oostblok en Noord-Korea: protserig en bombastisch modernisme bedoeld om de grootsheid van het regime te benadrukken. Ja, ik ga hier even lekker de bocht uit, aangezien la Dekker zich ook maar al te graag bezondigd aan stompzinnige vergelijkingen met het huidige kabinet met een niet nader genoemde partij van een besnorde Oostenrijker.
Exhibit C: de PvdA. Dit is het Groninger equivalent van de SED in de DDR. Wil je iets voorstellen in de stad (lees goedbetaalde raamambtenaar/apparatsjik worden), dan is het essentieel lid te zijn van de PvdA. Met Frank de Vries, de meest pompeuze nitwit op Karin Dekker na, aan het hoofd trekt deze op hol geslagen baantjesmachine aan alle touwtjes in de stad Groningen. PvdA-ers (al dan niet met hippe bril) spelen elkaar overal en op alle fronten de bal toe als het gaat om baantjes en subsidiepotjes.
Waarom stemmen de brave Groninger burgers deze non-valeurs niet weg, zult u denken. Wel, dat komt omdat dergelijke maatregelen het gros aan mogelijke tegenstanders van dit wanbeleid op een paar kleine enclaves na de stad heeft uitgejaagd. Zo is parkeren in de stad nagenoeg onmogelijk of absurd duur, ligt de lastendruk belachelijk hoog en ziet de huizenbezitter die een dakkapel op zijn stulpje wil plaatsen zich met overijverige dienstkloppers van welstandscommissies geconfronteerd. Aldus stemt men met de voeten, gelijk de DDR.
De middenklasse van Groningen is allengs verkast naar de agglomeraties rondom de stad, onrendabelen, hippies en de kaste van ambtenaren achterlatend. Eigenlijk verdient de stad daarom dit wanbestuur. Onverlet de gepijnigde achterblijvers zoals ondergetekende. Ami, entends-tu les cris sourds du pays qu’on enchaîne?
En dat wouden we nu effe kwijt.
Links of rechts, volg ons op Twitter!