De woestijnvos

Van alle plaatsen die er op aarde zijn, zou ik het minst graag in de woestijn wonen. Nog liever woonde ik in een rijtjeshuis met aan de ene kant HumbertoTan en aan de andere kant Frits Barend als buurman, terwijl de straat waar ik woonde onderdeel was van een druk bewandelde Nordic Waking-route. Nee, ik woon niet graag in de woestijn.

Ik ben gelukkig geen woestijnzwoebe, dus ik kan gewoon ergens anders gaan wonen. Voor de  woestijnvos is dat anders. Die heet woestijnvos en tja…, dan zit je toch een beetje vast aan de woestijn. Hetzelfde geldt voor de poolvos. Die leeft in Polen en komt slechts af en toe naar Nederland om zwarte kippenhokken te bouwen voor de Nederlandse kippetjes. Ofzoiets.

De woestijnvos komt nooit buiten de woestijn. Nu zou hij er natuurlijk het beste van kunnen maken en heel veel zandkastelen gaan bouwen, daar in die hete woestijn. Maar dat gaat dus niet; de woestijnvos is één van de slechtste zandkastelenbouwers onder de vossen. Slechts de poolvos is nog slechter, maar die kan dan weer hele mooie kippenhokken bouwen. Ieder z’n talenten. Behalve de woestijnvos, die heeft eigenlijk nergens talent voor.

Wanneer de woestijnvos bijvoorbeeld een zandkasteel probeert te bouwen, wordt het keer op keer een standbeeld voor Jaap Stobbe*. Ook heel mooi, maar niet echt de bedoeling. Nadat er in één jaar 389 standbeelden voor jaap Stobbe in de woestijn verrezen, is de woestijnvos er maar mee opgehouden. Jaap Stobbe is een fijne vent, maar 389 zandstandbeelden is zelfs voor een man met de statuur van Jaap Stobbe een beetje te veel van het goede.

Kan de woestijnvos dan helemaal niks?, hoor ik u denken. Jawel, hij kan als geen ander horen. Schreeuw nu iets tegen uw computer en de kans is groot dat er wel ergens een woestijnvos is die het hoort. Helemaal als u in een Afrikaanse woestijn of op het Arabisch schiereiland woont, want daar woont de woestijnvos.

Dat de woestijnvos zo goed kan horen heeft hij te danken aan z’n enorme oren. Hij is de kleinste vos onder vossen, maar heeft wel de grootste oren van alle vossen. Dat zegt genoeg. Dan heb je gewoon hele grote oren. Vooral omdat hij de grootoorvos kansloos achter zich laat op oorgebied. De woestijnvos heeft zelfs zulke grote oren dat hij eerst was gecast als grootmoeder/wolf in de verfilming van Roodkapje. Helaas nekte zijn gebrek aan talent voor acteren hem. De rol ging nu naar Pieter van Vollenhoven.

Maar niet getreurd, de woestijnvos mocht wel figureren als abrikoos die in het huisje van grootmoeder lag. Of eigenlijk lag die daar niet, maar de schrijvers hebben die er speciaal ingeschreven omdat ze het anders zo zielig vonden voor de woestijnvos. Waarom juist een abrikoos? Nou, omdat de woestijnvos een abrikooskleurige rug heeft. Dan zou het gek zijn een aardbei te gaan spelen. Met die wijsheid laat ik u achter op deze nieuwjaarsdag.

Lijkt u niet op een abrikoos? Volg ons op Twitter!

*Er worden wel meer standbeelden van Jaap Stobbe gebouwd, het liefst van papiermaché…

Één reactie op “De woestijnvos”