Een multi-interpretabele kop bij een stukje op de website van De Pers: Trein mist station. Het kan gaan over een trein die het Nederlandse spoor wel had gezien, z’n koffers had gepakt en, uiteraard met vijf minuten vertraging, is vertrokken naar Australië. Daar lekker boemelen. Nu in De Pers een interview met de trein, waarin hij aangeeft het station van Zwolle toch wel heel erg te missen. Zoiets. Erg waarschijnlijk is het allemaal niet, maar in ieder geval taalkundig is het een mogelijkheid.
De andere mogelijkheden zijn wat realistischer. En beiden zijn met elkaar verenigbaar. De meest voor de hand liggende reden voor zo’n kop is dat een trein een station voorbij is gereden, terwijl hij er wel had moeten stoppen. Minder voor de hand liggend is dat we met een zeer luie koppenmaker te maken hebben, en hij gewoon drie steekwoorden heeft opgeschreven boven het artikel: trein, mist en station. De lezer mag het verder zelf uitzoeken. Niet erg gebruikelijk in de krantenwereld.
Toch is ook dit derde, wat minder voor de hand liggende alternatief, echt wel mogelijk. Wie het stukje leest, zal dit kunnen beamen: een trein is station Woerden voorbijgereden, terwijl hij er wel had moeten stoppen, maar dat kwam door de mist. Desondanks denk ik dat de koppenmaker het bedoeld had als een zin en niet als een paar steekwoorden. Al was het maar omdat er dan ineens een woordgrap in de kop zit, en daar houden koppenmakers van.
Hoe het ook zij; die machinist was mooi aan het station van Woerden voorbijgereden. Nu snap ik dat wel, het station van Woerden is een vrij onooglijk station. Een trein die naar Australië emigreert zal bijvoorbeeld het station van Woerden niet zo snel missen. Die heeft echt geen Fisherman’s Friend nodig om te verklaren waarom hij zo moet huilen. Nee, station Woerden rijd je in principe lachend voorbij. Ook als trein.
Hoe lelijk dat station ook is, er zijn toch altijd mensen die in Woerden uit moeten stappen. Dat houd je niet tegen. Bouw ergens een station en er gaan mensen uitstappen. Behalve natuurlijk wanneer de machinist er in de mist met 80 kilometer per uur aan voorbijsnelt. Dan moet je van goeden huize komen alsnog uit te stappen. De kans is vrij groot dat je een pijnlijke dood sterft. In Woerden. Dat wil niemand.
Dus die jongen die helemaal vanuit Brabant kwam gereden om z’n internetvriendin uit Woerden lachend vanachter een pilaar te zien verschijnen, stond mooi met z’n bosje bloemen en z’n steeds sneller kloppende hart in Gouda. En we weten allemaal dat Gouda een pilaarloos station is. Geen lachende gezichten dus.
Zo zie je maar wat er allemaal voor leed verscholen kan liggen achter een simpele kop van drie woorden over een machinist die niet uit z’n doppen keek.