Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 39)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 8 november

Hatsjoe! Hatsjoe! Hatsjoe! Hatsjoe! Hatsjoe! En nog een keer hatsjoe! Ik was zo ziek als een hond die zes keer achter elkaar moet niezen. Dat betekende dat ik vandaag niet naar het gemeentehuis kon om niks te doen. Helaas.

Dinsdag 9 november

Nog steeds hartstikke ziek. En om het allemaal nog wat erger te maken, stond het grootste kutwijf op aarde ook nog bij me op de stoep: Trudy Pasveer. Ze had soep gemaakt voor de patiënt, zoals ze dat met haar onuitstaanbare hoge piepstemmetje zei. Na de soep opgegeten te hebben, verzamelde ik al mijn kracht om haar met een ferme trap weer de straat op te schoppen. Dit eenmaal gedaan, dook ik weer onder mijn Goofy-dekbed, drukte ik teddybeer Henk de Boer nog eens stevig tegen me aan, en viel ik in een diepe slaap.

Woensdag 10 november

Omdat mijn vrouw vorige week had aangekondigd van mij te willen scheiden, kwam zij vandaag niet op bezoek. Derhalve kan ik over dit bezoek, dat dus nooit plaatsvond, ook niks opschrijven in het dagboek dat u op dit moment leest. Daarvoor wil ik graag m’n excuses aanbieden. Bij dezen. In plaats van het bezoek van Rita te beschrijven, zult u het nu moeten doen met een koortsdroom die ik had: gezeten op een paarse draak met zeven lullen struinde ik over de kermis van Lichtenvoorde, alwaar in een tentje mijn snor kapot werd geknaagd door 642 hele kleine waarzeggertjes. De draak met z’n zeven lullen stond machteloos. Waarom, dat weet ik ook niet. Je zou toch zeggen dat een draak met zeven lullen gehakt maakt van 642 hele kleine waarzeggertjes. Helaas viert logica in koortsdromen geen hoogtij.

Donderdag 11 november

Vandaag kwam Tonnie van Bemmelen op ziekenbezoek. Uiteraard had hij in plaats van een fruitmand een schaal vol met frikandellen voor me meegenomen. Althans, dat was de bedoeling. In de korte wandeling van z’n auto naar mijn voordeur had hij ze allemaal opgegeten. Maar toch, Tonnie bedoelde het goed.

Vrijdag 12 november

Ondanks mijn ziekte ging mijn sessie met psycholoog Henk de Boer gewoon door. Teddybeer Henk de Boer en ik sleepten elkaar met veel moeite richting zijn statige herenhuis. Eenmaal bij de psycholoog op de bank viel ik vrijwel direct in een diepe slaap. Toen in een koortsdroom de paarse draak met zeven lullen zich ook nog tegen mij keerde, werd ik gillend wakker. Psycholoog Henk de Boer legde een washandje op mijn voorhoofd teneinde me een beetje te kalmeren. Dit slaagde wonderwel. De psycholoog is een kundig en wijs man.

Zaterdag 13 november

Het ging weer iets beter met me, maar een ochtend in de kou langs de lijn bij het voetbalteam van m’n zoon kon ik nog niet aan. Ik droomde wel over zijn team. Ze werden ingemaakt door een draak met zeven lullen die vanuit alle standen op doel schoot. Uiteindelijk won de draak met zeven lullen in z’n eentje met 9-2 van de C4 van D.S.C. Kerkdriel. 

Één reactie op “Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 39)”