Over sleutels en schoenmakers…

Dit stukje behandelt het grootste mysterie van het leven. Dat mysterie heeft niks te maken met allerlei existentiële vragen of andere filosofische onzin. Daar houden mannen die graag in hun baard plukken zich maar mee bezig. Het gaat over iets heel alledaags: over sleutels en schoenen.

Die kun je namelijk in één en dezelfde zaak (bij) laten maken. En dat is gek. Het grootste mysterie van het leven zelfs, zo durfde ik net al te beweren. Schoenen en sleutels hebben namelijk niks met elkaar te maken. Dat een schoenmaker negen van de tien keer toch een bordje aan z’n zaak heeft getimmerd waarop staat te lezen dat hij ook kopieën van sleutels maakt, begrijp ik dan ook totaal niet.

De twee hebben niks met elkaar van doen. Kijk, ik begrijp best dat een schoenmaker een zakcentje bij wil verdienen, maar ga dan lepels verkopen, of desnoods hele taaie biefstukken. Bij die producten valt de link met schoenen nog enigszins te leggen. Bij sleutels is dat niet het geval.

Het zou toch een mooie boel worden als meer ondernemers het voorbeeld van de schoenmaker zouden volgen en over zouden gaan tot het aanbieden van andere producten en diensten, die in geen enkele relatie staat tot het product of de dienst die de core business van de onderneming vormt. Zit je bij de kapper, begint zo’n hoogblond wijf opeens met een spiegeltje in je bek te kijken. Je zou gek opkijken.

Om nog maar te zwijgen van een groenteboer die de dieselolie in de aanbieding heeft, een cafetaria dat horloges met curry of pindasaus aan de man probeert te brengen, een hovenier die met een kwastje uw kozijn van een nieuw likje verf staat te voorzien, een bakker die voor uw ogen een varken slacht en uw zoon of dochter daarna doodleuk gratis plakjes worst begint aan te bieden of een hoer die met uw tuinslang in de weer is. Nu ja, u begrijpt wel waar ik naartoe wil; het zou het voor de consument allemaal niet veel overzichtelijker maken.

Dat het juist de schoenmaker is die de consumenten zo in verwarring brengt, maakt het allemaal nog eens extra gek. Er is nota bene een spreekwoord dat juist hem expliciet oproept zich toch vooral met z’n eigen zaken te bemoeien: schoenmaker blijf bij je leest! Ik kan dat alleen maar beamen.

19 reacties op “Over sleutels en schoenmakers…”