Stel ik was met een vrouw getrouwd die over enkele, al dan niet op malafide wijze verdiende, miljoenen beschikte en ik werd uitgenodigd om in een tv-programma te komen discussiëren met een man die ik verachtte, zou ik dan op die uitnodiging ingaan? Ik denk het niet. Ik zou met een Piña Colada op de Seychellen gaan zitten. Pieter Storms deed het wel en ging tien minuten zitten schreeuwen aan tafel bij Matthijs van Nieuwkerk. Zonder Piña, maar met Niña.
Het bekijken van dit gesprek deed mij beseffen hoe gezond het is om jezelf te allen tijde te relativeren. Voor je het weet zit je met een midlifecrisisbaardje en een gek zwart giletje aan, woedend de praktijken van je vrouw te verdedigen.
Verdedigen gaat het best zonder woede. Vraag dat maar aan Jaap Stam, die keek wel altijd heel erg boos, maar was nooit woedend. Tijdens het verdedigen dacht hij aan de heg, die nog gesnoeid moest worden. Een gedachte die Jaap altijd bijzonder vrolijk stemde. Jaap wist namelijk dat je van woede overdreven ging reageren, en dus maar zo die irritante spits z’n beide benen onder z’n lichaam vandaan schopte. Penalty.
Zover kwam het niet bij Pieter Storms, al was het maar omdat De Wereld Draait Door geen scheidsrechter kent die het recht heeft penalty’s uit te delen. Maar Pieter Storms was wel woedend. De irritante spits, in dit geval eentje met bretels en lakschoenen aan, dreef Pieter tot waanzin. Precies zoals de irritante spits met bretels het wil.
Een dag na deze genante vertoning schreef Pieter Storms een open brief aan Matthijs van Nieuwkerk over het voorval. Voor de kijker was het misschien niet meer dan een Storms in een glas water (sorry, hij moest erin), maar Pieter was na een nachtje slapen nog steeds heel boos! Vandaar de brief.
Die brief biedt een heel klein beetje hoop. Storms steekt de hand gedeeltelijk in eigen boezem. Hij had beter niet over het vermeende SM-verleden van z’n vrouw Nina kunnen beginnen. Waarschijnlijk had Nina dit tegen hem gezegd, toen ze hem ‘s avonds voor straf billenkoek gaf met een leren zweepje. Alleen op die manier kun je Storms zichzelf laten relativeren.
Dat Nina haar zweepje nog lang niet aan de wilgen hoeft te hangen bleek uit de rest van de open brief. Het had allemaal aan het programma gelegen dat Pieter zo was gaan schreeuwen! Met de redactie waren hele andere dingen afgesproken! Er werden fotootjes op schermen geprojecteerd die daar niet op geprojecteerd hadden mogen worden! Het was allemaal één groot complot!
Een complot waar niemand wat van had gemerkt als Pieter Storms gewoon achter die tafel was gaan zitten en normaal had gedaan. Of, nog beter, niet op de uitnodiging was ingegaan. Helaas zal Nina hem dit niet vertellen wanneer ze in hun SM-….hoe noem je zo’n ding ook alweer….kelder bezig zijn. Zij is net zo’n narcist, en vond waarschijnlijk ook dat het allemaal aan de grote boze buitenwereld lag.
Dat zou prima, of zelfs vermakelijk, zijn wanneer alleen zijzelf aan dit narcisme ten onder gingen. Maar helaas proberen ze ondertussen ook nog een onschuldige journalist, die een paar gemene dingetjes over Nina heeft opgeschreven, kapot te procederen.
Doe dat niet, Nina en Pieter! Ga naar de Seychellen, de hele dag in een strandstoel van je miljoenen genieten. Desnoods met de hele dag een spiegel voor je kop. Een spiegel die, vanaf de andere kant bekeken, verdacht veel op een bord lijkt.