Teksten van de 3J’s

Eergisteren waren de 3J’s te gast bij Radio Tour de France. Ze hadden hun banjo meegenomen en zouden een liedje gaan zingen. Eerst werd er nog even wat gepraat met presentatrice Dione de Graaf. Beide zaken waren hemeltergend.

Bij het interview bleek dat de 3J’s al jaren een soort Indie (Independent Music) maken. En ik maar denken dat ze gewoon wat stonden te tokkelen op het Tros Muziekfeest. Nee, het is hele serieuze muziek. Daarom doen ze ook mee aan het songfestival.

Maar ach, al die artiesten lullen zich een slag in de rondte over hun muziek. Een hoop pathetisch gezwets is vaak het gevolg. Artiesten doen het over het algemeen veel beter met een gitaar in hun handen. Dat dit niet opgaat voor de 3J’s bleek toen de eerste J z’n bek opentrok en begon met zingen.

Het liedje Geloven in het leven werd ten gehore gebracht. Een paradoxale titel. Wanneer je goed naar het nummer luistert, krijg je namelijk erg veel zin om zelfmoord te plegen. Naast de overdreven geëmotioneerde zang en dat eeuwige banjogetokkel van ze is het met name het niveau van de tekst die dat soort gevoelens oproept.  

Het liedje begint met de strofe Ik hou de jaren niet meer tegen/Ik tel de vogels in m’n hand. Dan ben je mij dus al kwijt. De vogels in m’n hand. Alsjeblieft. Het zal wel iets met het spreekwoord ‘Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht’ te maken hebben. Maar dan met een gekke kronkel in het hoofd van de J die dit nummer schreef.

Even later zingt er een J Liever weten wat ik wil dan dat ik alles weet. Die regel gecombineerd met die vogels in z’n hand vatten wel zo’n beetje de teksten samen van de 3J’s: huisvrouwenfilosofie met dieren erin. In een ander nummer van de 3J’s (het weinig geprezen Bevlogen als vogels) zingen ze aan het eind namelijk opeens oeeeeeeeeeeeeeee oeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee. Een uil na gaan doen, dat is natuurlijk ook een manier om een album vol te krijgen.

Maar ook zonder gekheid is dit nummer natuurlijk al een tekstuele ramp. Daarvoor hoef je alleen maar de titel te bekijken. Bevlogen als vogels. Dat is typisch zo’n zin die heel diepgaand en filosofisch lijkt, maar het niet is. Ijsberen als een ijsberen, tijgeren als tijgers, katten als katten. Dat niveau. Een beetje zoals de poëzie die de gemiddelde Nederlander in een dronken bui opschrijft en ’s ochtends met het schaamrood op de kaken bij het oud papier legt.

Helaas zijn de 3J’s geen gemiddelde Nederlanders, maar hebben we met Volendammers te maken. Als je daar twee zinnen correct Nederlands op papier kan zetten en een gitaar kan onderscheiden van een paling, dan krijg je een realitysoap en mag je overal in Hilversum op komen draven om een liedje te komen zingen. Helaas zullen we dus nog wel een tijdje lastig gevallen worden met zinnen als ‘Een vogel zingt, heel in de verte liedjes over jou en mij’. Zomaar een zin uit het nummer Eén met de bomen. Ja echt, Eén met de bomen.

Blijf op de hoogte en volg ons op Twitter.

13 reacties op “Teksten van de 3J’s”