Het dagboek van Sjaak l. Grottenhoofd (deel 21)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

 Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 5 juli

Wat een weekend zeg. Vanaf het moment dat ik vorige week vrijdag die capoeiraschool kort en klein sloeg, weet ik eigenlijk niks meer. Het was een roes. Met frikandellen en bier als hoofdingrediënt. Toch was het wel even schrikken toen ik zondagavond, voor het eerst sinds 60 uur weer nuchter, een plasje ging doen. Er bleek zich een getatoeëerde Wesley Sneijder op mijn penis te hebben genesteld. Ik ben benieuwd wat Rita er van zal vinden. Zelf vind ik het prima. Wesley ook. Dankzij mijn schaamhaar beschikt hij nu ook weer over een flinke bos met haar. ’s Avonds belde Tonnie van Bemmelen in paniek op. Hij zei dat een Bert van Marwijk, Cookie Voorn en Frank de Boer op z’n lul heeft staan. Tonnie heeft een enorme penis.

Dinsdag 6 juli

Net weer een beetje tot leven gekomen en het Oranje gedonder begint alweer. Uruguay. Ik weet niet veel van dat land. Eigenlijk alleen dat het naast Argentinië ligt. Daarom ben ik na het werk nog even snel naar de supermarkt gereden en heb daar met mijn nieuwbakken Wesley Sneijder-lul over alle Argentijnse steaks heen gepist. De wedstrijd zelf keek ik gewoon thuis, het Kievitsei 38. Ik had Tonnie en wat andere leden van de Raad van Elf van mijn carnavalsvereniging De Ballenbikkers uitgenodigd. U kunt wel raden dat we na de 3-1 een hele gezellige polonaise hebben gelopen. Tonnie z’n lul voorop. Iedereen mocht zijn Bert van Marwijk een kusje geven. Domper op de feestvreugde was dat Teun in al haar gulzigheid een Beesie had opgegeten. Kon ik in m’n oranje pakje en met 16 bier in m’n pens naar het ziekenhuis. M’n oranje geverfde snor zorgde ook nog voor veel bekijks. Toch viel de dienstdoende arts pas van z’n stoel toen hij de reden van ons bezoek hoorde. Uiteindelijk stuurde hij ons weer naar huis met een laxeermiddel.

Woensdag 7 juli

Trudy Pasveer had vandaag een balansbandje om. Ik heb dat ding eens even getest door haar een paar keer flink in haar zij te trappen…..en inderdaad, ze viel pas na de derde trap om.

Donderdag 8 juli

Gisteravond kwam na een WC-marathon van zo’n 13 uur het Beesie er weer uit bij Teun. Ik denk dat we deze inderdaad maar terug gaan brengen naar Albert Heijn, zoals Albert Heijn graag wil. Voor de schijtmarathon had Teun slechts het halve flesje nodig. U kunt wel raden wat ik vandaag met de rest heb gedaan. Juist. Door de koffie van Trudy Pasveer gegooid. Het was zeer vermakelijk haar zo hard naar de wc te zien hollen. De rest van de dag hebben we haar niet meer teruggezien of gehoord. Een heerlijk rustig dagje dus. Het schijnt dat ze ’s avonds door de schoonmakers dodelijk vermoeid en bijna uitgedroogd in het toilet is aangetroffen.

Vrijdag 9 juli

Ze zag er inderdaad uit als een spook. Dit inspireerde Tonnie van Bemmelen uiteraard tot een leuk grapje. Na de lunch kwam Tonnie terug met een laken over z’n hoofd getrokken waarop de naam van Trudy stond. Heeft ie de hele middag achter haar spook- en diarreegeluiden staan maken. Het is me er ook eentje. Aan het eind van de dag was Trudy er zo gek van geworden dat ze Tonnie is aangevlogen. Snel werd duidelijk dat ze nog steeds verzwakt was: na een paar seconden stoeien met spook Tonnie lag ze tegen de vlakte. Wederom een fijne dag dus. Helemaal omdat aan het eind van de dag bekend werd gemaakt dat we weer een nieuwe stagiaire krijgen. Ze heet Danielle en is al 19. Het zal mij benieuwen.

Zaterdag 10 juli

Als voorbode op de WK-finale speelden een aantal jongens van D.S.C. Kerkdriel een voetbalwedstrijdje. Het ene team in de kleuren van Spanje en hetere in de kleuren van het Nederlands Elftal. Gezinus zat bij het Spaanse team. Zij verloren met 9-2.