Het dagboek van Sjaak L. Grottenhoofd (deel 6)

Hallo, ik ben Sjaak L. Grottenhoofd. Al 46 jaar een onuitstaanbare vent, waarvan ik er nu alweer 20 getrouwd doorbreng met de eveneens onuitstaanbare Rita. Samen hebben we twee kinderen. Gezinus van 12 en Teun van 16. Teun is een meisje. Vroeger noemden we haar Teuntje; nu is ze 98 kilo, dus dat gaat niet meer. Ondanks haar 98 kilo zit ze – god betere het – op korfbal. Gezinus voetbalt, heeft een bril en wordt gepest. Ik ben woonachtig op Kievitsei 38 te Kerkdriel, waar ik tevens werk als gemeenteambtenaar. De hel op aarde.

Zoals u wellicht al merkt erger ik me voortdurend en klaag ik me een weg door het leven heen. Daarom heeft onuitstaanbaar.nl me gevraagd een dagboek bij te houden. Elke zondag zullen mijn ‘belevenissen’ van de afgelopen week gepubliceerd worden op deze website. Ik hoop dat u er plezier aan beleeft, dan dient mijn verder compleet zinloze leven toch nog ergens toe.

Maandag 29 maart

Brandoefening op het gemeentehuis. Niet iedereen had door dat het om een oefening ging. Het was mooi om Tonnie van Bemmelen met z’n kolossale lijf in grote paniek naar buiten te zien rennen. Iedereen duwde hij aan de kant met z’n worstenarmpjes. Zelfs de burgemeester moest eraan geloven. Gelukkig werd ook Trudy Pasveer slachtoffer van de dadendrang Tonnie. Fijn om haar eens tegen de muur gebeukt zien worden. Na de oefening heeft Tonnie overigens een brandweerspuit van de brandweer kunnen ontvreemden. We hebben al besloten hier een leuk 1 aprilgrapje mee uit te gaan halen.

Dinsdag 30 maart

Maar eerst nog die andere ellendige dagen….Te beginnen met dinsdag. Op het werk was het rustig, thuis daarentegen gebeurde er van alles. Zo had Rita weer eens de aardappelen aan laten branden. Hele keuken blauw van de rook. Natuurlijk ging daardoor die verschrikkelijke rookmelder in de keuken loeien. Wat een herrie maakt dat ding zeg! Voordeel was wel dat ik Rita haar gezeur voor eventjes niet kon horen vanwege dat ding. Uiteindelijk kon ik hem alleen maar uitkrijgen door er met m’n volle 130 kilo op te gaan stampen. Jammer genoeg heb ik het nu over de rookmelder en niet over Rita. Nadat het ding kapot was begon ze namelijk gelijk alweer; het kwam er op neer dat Sjaak wel even door de regen op z’n Gazelle naar de Chinees kon fietsen om daar wat eten te halen. Godverdomme. Ik hou niet eens van Chinees. Ik wil gewoon Hollandse aardappelen!

Woensdag 31 maart

Ik moest gisteren op de fiets naar de Chinees omdat m’n auto kapot was. Mijn mooie Ford Escort is aan diggelen gereden door Tonnie van Bemmelen. Maandag was hij, samen met de nieuwe stagiaire Wendy, in mijn auto naar de snackbar gegaan om broodjes kroket te halen voor het hele gemeentehuis. Dat doen we zo af en toe tijdens de lunch. Even niet die droge boterhammetjes met plakkerige kaas van Rita. Is wel heerlijk hoor. Maar goed, die dikzak had dus mijn lieve autootje aan gort gereden. Dat kwam omdat hij op de terugweg van het ritje naar de snackbar z’n ogen niet kon afhouden van Wendy haar decolleté. Is-ie zo tegen een boom opgereden. Met Tonnie was niks aan de hand, maar m’n auto ligt dus in de kreukels en Wendy zat onder de krokettenragout. Heeft die smeerkees van een Tonnie dat ook nog van haar af lopen likken. Daarvoor moest-ie zich vandaag verantwoorden bij het hoofd personeelszaken van de gemeente. Hij heeft slechts een waarschuwing gekregen. Volgens Tonnie begreep die man ook wel dat Wendy een lekker hapje is. Want dat is ze; vandaag kon ook ik maar moeilijk m’n handen thuishouden toen ze voorovergebogen bij het kopieerapparaat stond. Man, was het maar een copuleerapparaat (dat is me weer een grapje van die Sjaak zeg, red.).

Donderdag 1 april

1 April, de dag dat Tonnie en ik altijd een mooie grap bedenken. Meestal is Trudy Pasveer het lijdend voorwerp. Zo ook dit jaar. Het ging als volgt: Tonnie, met bivakmuts op z’n hoofd, stormde luid schreeuwend de kamer van Trudy binnen en bond haar vast op haar bureaustoel. Ondertussen had ik snel de van de brandweer geconfisqueerde hogedrukspuit aangesloten. Hebben we Trudy zo de hele gang door gespoten. Helemaal naar de kamer van de burgemeester. Zat ze daar  helemaal doorweekt en verbouwereerd op nog geen twee meter van de burgemeester. Toevallig had die ook nog net bezoek van iemand van het Waterschap. Haha.

Vrijdag 2 april

Goede vrijdag. Nou ik vond er niks goeds aan. En vrij was ik ook al niet eens. Tegenwoordig is het gemeentehuis gewoon open op namelijk.

Zaterdag  3 april

Van Rita moest ik ook eens naar een korfbalwedstrijd van Teun toe. Het voetbalteam van Gezinus moest het zonder mijn bezielende leiding stellen. De jongens hadden gehoopt dat Gezinus zelf dan ook thuis zou blijven. Ze waren zeer teleurgesteld dat dit niet het geval was. Teun korfbalt bij de Christelijke Korfbalvereniging Animo uit Geldermalsen. Een hele stomme sport natuurlijk, dat korfballen. Maar dat ik een hele wedstrijd moest kijken naar die verschrikking was nog niet eens het ergste. Ik had Lea Gnoddelvoort van het jeugdcomité namelijk een tijdje geleden beloofd dat ik tijdens Pasen wel in een Paashaaspak eieren uit wilde delen aan de jeugdleden – ik weet ook niet wat me bezielde. Dus na de wedstrijd, die met 9-2 verloren werd, stond ik eieren uit te delen aan schreeuwende kinderen. Teun schaamde zich kapot. Weet ze ook eens hoe dat voelt.