Dickie en de wondere wereld van onze Zuiderburen

Vanaf het begin vond ik het al een wonderlijke combinatie, Dick Advocaat en de Belgische voetbalbond. Een driftkikker pur sang die moest gaan samenwerken met een orgaan dat zich qua amateurisme goed kan meten met de LPF anno 2003.

Een bond dus waarvan de bestuurders zich drukker maken om de lengte van hun eigen en elkaars penis dan de belabberde situatie van het Belgische voetbal. Terwijl de spelers toch voldoende signalen afgaven. Zo werd er onder andere verloren van Armenië. Dat ging toch ook de Belgische bestuurders te ver en zo werd, tussen het meten van de penissen door, Driftige Dickie uit Holland aangesteld. Dick, heel toepasselijk een Engels woord voor penis.

Hij begon zijn job, zoals de Belgen dat zeggen, met een charmeoffensief tijdens z’n eerste persconferentie. Dick speelde dat hij helemaal geen driftkikker was en gooide zelfs humor in de strijd om z’n gebrekkige Frans goed te praten. Gek genoeg deed hij dat in het Frans. Een heet hangijzer in Belgie, die taalstrijd. Ook binnen de Belgische bond speelt dat; de bestuurders met een Vlaamse penis en die met een Waalse penis staan vaak per definitie al lijnrecht tegenover elkaar bij het penismeten.

Dat had Dick dus mooi opgelost met een grapje. Daarna wilde hij opeens de redder worden van AZ; het moment dat hij voor het eerst in botsing kwam met het orgaan binnen de Belgische bond waar ze naar eigen zeggen de grootste penissen hebben: het Uitvoerend Comité. Een deel daarvan vond de dubbelrol van Advocaat niet zo’n goed idee. Het Uitvoerend Comité is een bijna op communistische leest geschoeid 47-koppig comité dat de dienst uitmaakt in de voetbalwereld. Het zegt genoeg dat er in het comité zeven Ere-Ondervoorzitters zitting hebben. Wat is er precies zo eervol aan het zijn van ondervoorzitter?

Dit comité is bijna op communistische leest geschoeid omdat ze wel net zo log zijn als de organen die we kennen vanuit de Sovjet-Unie, maar niet beschikken over dezelfde ijzeren discipline. Om de zoveel tijd klapt er wel één van de 47 uit de school over een zaak die intern zou blijven. Wellicht komt het doordat de leden niet veroordeeld kunnen worden tot de goelag, maar hen hoogstens een veroordeling tot het eten van een door Standard Luik coach László Bölöni bereidde pan goulash boven het hoofd hangt. Die schijnt ook niet te vreten te zijn, maar haalt het natuurlijk niet bij een paar jaar hard werken in een Siberisch strafkamp. Dat is bovendien erg slecht voor de lengte van je penis.

Daarom is Dick nu dus boos. Een lid van het Uitvoerend Comité heeft naar de pers gelekt dat Advocaat een oefenwedstrijd tegen Noord-Ierland te min vond en liever tegen Kroatie zou spelen. Dick wil niet samenwerken met zo iemand. Nou Dickie, maak je borst maar nat; het wemelt van dat soort figuren bij de Belgische bond. Het worden nog roerige tijden voor dit driftkikkertje, daar bij de Rode Duivels. Aan het einde van z’n dienstverband is-ie vast weer toe aan een haartransplantatie, maar dan omdat hij zelf al z’n haren uit z’n hoofd heeft getrokken.

118 reacties op “Dickie en de wondere wereld van onze Zuiderburen”