Parijs heeft het Louvre, Rome het Collosseum, Sint Petersburg de Hermitage, Barcelona de Segrada Familia, Kopenhagen een zeemeermin, Londen de Tower Bridge, Brussel het Atomium, Madrid het Prado, Moskou het Rode Plein, Berlijn al die dingen uit het liedje ‘Over de Muur’, Milaan de Scala en Almere heeft een Primark.
Ik weet niet heel goed wat het is, de Primark, maar het kan nooit best zijn. Iedere keer wanneer ik in de trein zit – ik typ dit stukje in de trein – en we halt houden in Almere, stapt er een lading bakvissen in die met veel bombarie en tassen van de Primark bezit neemt van de tot voor kort rustige coupé.
Ook nu is het weer raak. Een paar meter bij me vandaan zitten drie bakvissen bij een zorgvuldig uit papieren tassen opgebouwde toren op het overgebleven plekje van de vierzitter. Ze zitten onder de pukkels, maar dat weerhoudt ze er niet van druk door elkaar heen te kwaken. Ik weet niet zo goed of dat ook door die Primark komt.
Wat ik wel weet, is dat de Primark schoenen verkoopt. Eén der bakvissen heeft zojuist het door haar aangeschafte paar uit de tassentoren weten te vissen. Ze vlecht de dikke veters erin, waardoor ze nog meer op bowlingschoenen lijken dan zonet.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.