Een bushalte, ’s morgens. De bus is te laat, dus ik kijk wat rond. Er passeert een vrachtschip in het kanaal naast de weg. De kapitein staat op de brug van zijn schip, daar waar hij hoort te staan.
Ik besluit na te denken over scheepvaart.
Schepen zijn groot, kapiteins klein. In verhouding tot hun schip tenminste. Zet je een kapitein naast een visstick, dan is het weer een heel ander verhaal.
Kortom, ik laat m’n gedachten de vrije loop, daar in het bushokje.
Hé, een vrouw met een hond. Het is een herder. De hond. Tenminste, ik zie nergens schapen. De herder en de vrouw lopen rustig door. Niks aan de hand.
Maar ook nog steeds geen bus.
Hé, aan de andere kant van de weg ook een vrouw met een hond. En ja, dan beginnen honden te blaffen. Ze willen elkaar zelfs te lijf. Ze rukken hard aan hun lijnen, met dansende vrouwen tot gevolg. Dan stoppen de honden ineens met het rukken aan de lijnen.
De herder loopt door.
De andere hond begint te kakken.
Daar is de bus.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.