Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Dat is heel mooi, maar waar gezopen wordt, daar wordt op den duur gepist, en dat lijkt me wel even wat belangrijker. Spaanders, ik weet niet eens wat het zijn. Van zuipen weet ik alles. Ik mag het graag doen in het café.
En dan moet ik na een pilsje of drie/zes/negen dus mijn blaas legen. Je hebt lieden die dat, meestal na het tienvoud van drie pilsjes te hebben gedronken, op de volgende manier doen: ze blijven op hun kruk zitten, openen hun gulp en kletteren hun straaltje tegen de bar, onderwijl vrolijk lachend naar de kastelein.
Ik stiefel altijd keurig naar het toilet, al moet ik daar soms wachten op iemand anders die ook net zijn drie/zes/negen pilsjes op heeft. Tijdens dat wachten kan er maar zo nog weer een hele andere pipo achter je komen staan die óók z’n drie/zes/negen pilsjes op heeft. Omdat je er toch vaak maar een beetje staat, begin ik dan wat te praten tegen zo’n vent – en anders begint zo’n vent wel tegen mij: het plaspraatje.
Het plaspraatje met een volslagen onbekende is één van de moeilijkste gesprekssoorten die er zijn. Nog veel lastiger dan een gesprekje in de supermarkt met een vage bekende bij de augurken, waar ook nog eens het risico bestaat dat je diegene even later bij de hagelslag weer tegenkomt en er dus onherroepelijk een ongemakkelijk moment volgt.
Wat het plaspraatje lastiger maakt dan voornoemde supermarktellende is dat je de lengte van het praatje niet in eigen hand hebt. De derde pipo in dit verhaal staat immers z’n drie/zes/negen pilsjes te lozen, en kan ieder moment weer afknijpen en de deur openzwiepen. Dat moment hangt altijd boven het plaspraatje. Je kunt nooit eens lekker de diepte in. En daarom sta je maar wat slap te ouwehoeren over de lichtjes op de gokkast of de mooie mevrouw op de poster naast de sigarettenautomaat.
Hoe het bij de dames gaat, weet ik overigens niet. Hen kennende lullen die gewoon door op de pot, en maken ze zich helemaal niet druk over zoiets belangrijks als het plaspraatje.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.