Dieren zijn leuk, lief, stom en/of eng. Alle reden om erover te schrijven dus. Vanaf heden iedere zaterdag een al dan niet op de waarheid berust stukje waarin dieren de hoofdrol spelen. Deze keer inspireerde een willekeurige kat me.
Ik keek uit het raam en zag een kat. Hij sloop richting een muurtje. Behoedzaam zette hij steeds zijn ene pootje voor het andere, voor en achter, met dat typische sluipknikje erin. Na een paar meter sluipen was hij bij het muurtje. Daar stond hij dan, voor die muur, net het laatste beetje roofdier uit zich geslopen.
Het zag er treurig uit. De muur was symbolisch. En de kat leek het te beseffen. Hij stond meer dan een minuut helemaal stil. Geen enkele beweging. Alsof hij het opeens doorhad: ik kan nog sluipen tot ik een ons weeg, maar straks spring ik gewoon weer door een luikje ergens een doorzonwoning binnen en eet daar een fijngemalen prak vlees uit een blikje waar op staat dat het gekocht is omdat het aan mij lag.
Als het écht aan de kat lag, dan jaagde hij sluipend de prairies af. Scheet hij niet in een plastic bak met een handig handvat eraan, maar gewoon ergens waar het hem uitkwam. Op een steen, of desnoods tegen een cactus aan. De kat is een roofdier gevangen in het lichaam van een huisdier. De geest van Epke Zonderland in het lichaam van Terror Jaap. Een gespleten persoonlijkheid. Een deel van hem heeft nog lang geen vrede met z’n rol als mensenvriend.
De hond heeft zich er al lang geleden bij neergelegd. Hij kwispelt nu vrolijk en wacht met de tong uit de bek hangend tot het baasje een stok of een bal weggooit. Rennen maar! En dan weer terug. Hijgend en smachtend wachtend tot het baasje de stok of bal weer weggooit. Totale onderwerping.
De kat is zover nog niet. De kat stribbelt tegen. Laat af en toe nog zijn nagels zien, al is het vaak alleen maar om met een bolletje touw te spelen. Toch weet hij het stiekem allang; het is vechten tegen de bierkaai. Alsof hij richting een muur sluipt waar hij toch niet overheen kan, eigenlijk.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar!
