Voor degene die nog nooit op een koude decemberochtend met bevroren ledematen tegen een te hard opgepompte bal aan heeft geschopt: het amateurvoetbal staat bol van de gekke tradities.
Eén daarvan is dat elk van de spelers van een team vlak voor de wedstrijd alles wat voor hem van waarde is in een oude plastic zak flikkert. De tas met waardevolle spullen. Een begrip in de wereld van gehaktballen in een plastic bakje en kleffe tosti’s die aan een servetje vastgeplakt zitten.
Die tas vol met portemonnees, dure telefoons en autosleutels wordt bij de bar van de kantine ingeleverd met de mededeling: ‘Waardevolle spullen.’ Een Henk, Truus of Gerrit weet dan genoeg. Hij of zij neemt de tas aan. Soms ontvangt de tasinleveraar een bonnetje dat later die dag ook nog wordt gebruikt bij ‘Het Rad van Avontuur’, nog zo’n amateurvoetbaltraditie. In uitwedstrijden zijn Henk, Truus of Gerrit onbekende mensen voor degene die de tas inlevert.
Na de wedstrijd zegt er op den duur altijd iemand: ‘Waar is de tas met waardevolle spullen eigenlijk?’ Die ligt dan nog bij Henk, Truus of Gerrit achter de bar. Alles zit er nog in.
Daarna drinkt iedereen bier, speelt mee met ‘Het Rad van Avontuur’, bestelt een tweede gehaktbal, hannest wat met een vorkje dat tegelijkertijd een mes is, en verlaat na een poosje dronken de kantine. Ook de mensen die hun autosleutels in de tas met waardevolle spullen hadden gedaan. De laatste gekke amateurvoetbaltraditie.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.