Leo Gerstenzang. Zo heet de in Polen geboren Amerikaanse Jood die in 1923 het wattenstaafje uitvond. Dat kan ik me goed voorstellen. Als ik een uitvinder was geweest en er lagen in mijn uitvindersruimte – een zolderkamer met een laag plafond, stel ik me zo voor – watten en staafjes, dan had ik het misschien ook wel bedacht. Dan klinkt het zelfs heel logisch. Wat moet je anders, zou je bijna zeggen.
Ik koester dan ook geen rancuneuze gevoelens jegens Leo. Hij was gewoon een Amerikaanse Jood van Poolse komaf die z’n werk deed: dingen uitvinden. De mensen die na zijn Eureka-moment het wattenstaafje zagen als het ideale instrument om als een soort drilboor mee in hun oren te gaan zitten peuren, neem ik wel wat kwalijk.
Het zal jullie niet verbazen; ik neem hen kwalijk dat ze het wattenstaafje als het ideale instrument zagen om als een soort drilboor mee in hun oren te gaan zitten peuren. Voor wie niet weet wat peuren is: dat is iets ergens insteken en dat ding dan heel hard heen en weer bewegen. Als een soort drilboor eigenlijk. Je hebt ook mensen die het neuken noemen, maar dan wordt het meestal niet in een oor gedaan.
Oren zijn wel behoorlijk peurbaar, vindt men. Sommige mensen denken zelfs dat ze ervoor gemaakt zijn, zo fanatiek peuren ze. Met het wattenstaafje dus. Ik zie het soms, en dan kijk ik vol afschuw naar zo’n peurende medemens. Waar ben je nou mee bezig?, denk ik dan. Helemaal wanneer ze uitgepeurd zijn, en hun ogen eens goed de kost geven om de goudgele smurrie aan het wattenstaafje te bekijken. Een zojuist uitgepeurd mens, dat naar een besmeurd wattenstaafje staat te koekeloeren, bah!
Maar daarmee is het nog niet klaar waar het wattenstaafjes betreft; ik had ook nog wel eens iets had gehoord over wattenstaafjes en penissen. Daarom voerde ik zojuist de zoekopdracht ‘wattenstaafje penis’ in. Dit leek vooraf niet zo’n slim idee, maar het pakte heel aardig uit. Ik kwam op een website voor pubers terecht, waar een knaap het volgende bericht op het forum had gepost:
‘Vanmiddag wou ik mijn urinebuis nog eens reinigen (prima beginzin, red). Ik stak het oorstokje door mijn penisgaatje, bewoog op en neer, draaide ook een beetje (peuren dus, red), maar plots voelde het alsof het pluche bleef hangen. Toen ik het oorstokje eruithaalde was de pluche er ook werkelijk af.
Wat moet ik doen? Het stukje steekt nog in mijn penis en het komt er bij het plassen niet uit. Men eikel is wat opgezwollen en doet pijn. Ik heb al met een tandenstoker het er proberen uithalen, maar het gaat niet.’
Tja, dan ben ik, ondanks al dat smerige gepeur in oren, toch weer heel blij dat Leo het wattenstaafje uitvond, op die memorabele dag in 1923.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.