Ik heb het een beetje gehad met het schrijven stukjes. Ik ben aan iets nieuws toe, zoals dat tegenwoordig heet. En wat wil het toeval; juist nu komt er een functie langs die mij op het lijf geschreven is. Op mijn billen, om precies te zijn. Gisteren liet ik daar door Tattoo Wim de tekst ‘vice-president van de Raad van State’ tatoeëren. Ik schijn in de persoon van Piet Hein Donner een concurrent te hebben, maar na onderstaande brief en die tatoeage denk ik dat dit baantje me niet meer kan ontgaan…
Geachte Minister van Veiligheid en Justitie, Beste Ivo,
Ken je me nog, Ivo? Ik schreef je eerder een brief (zie bijlage). Toen wilde ik een carnavalshit met je opnemen vanwege je schitterende stem. Deze brief is van een geheel andere orde. Het is een sollicitatiebrief voor de functie van vice-president van de Raad van State, ook wel de onderkoning van Nederland genoemd. Ik heb wel zin om onderkoning te worden. ‘Onder’ spreekt mij altijd zeer aan; eerder was ik al onderhandelaar en onderbroekengigant. Nu wil ik het eens proberen als onderkoning: kroontje op en adviseren maar…
Of werkt het niet zo, Ivo? Nou ja, dat zoeken we later wel uit. Hoe ik de functie precies in ga vullen, lijkt me een detail. Net zoiets als de naam van de butler die jullie voor me in gaan huren wanneer ik mijn luxueuze, door de belastingbetaler betaalde, penthouse in Den Haag betrek. Daar komen we wel uit. Ik zit op dit moment erg te denken aan het klassieke ‘Jeeves’. Prima toch, Ivo? Gewoon ‘Fred’ mag ook. Nogmaals, daar komen we wel uit.
Het enige waar ik een beetje tegenaan hik, is de profielschets. Daar staan allemaal zaken in die me in het geheel niet aanstaan. Zo moet ik, en ik parafraseer,‘het gezag hebben om de regering of de Staten-Generaal te adviseren met betrekking tot staatsrechtelijke en staatkundige aangelegenheden, in het bijzonder betreffende de hoofdstukken 2 en 3 van de Grondwet en de paragrafen 1 tot en met 3 van het Statuut;’ Flikker toch op met je statuten, paragrafen en grondwetten, Ivo!
En dan dit: ‘moet het vermogen hebben om buiten het kader van de eigen deskundigheid te treden en verbanden te leggen of invalshoeken te onderkennen die niet zijn ontleend aan eigen specifieke deskundigheid maar die berusten op brede en diepgaande ervaring;’ Ik word alleen al moe bij het lezen van die zin. Nee, Ivo, ik ga het denk ik heel anders doen. Ik ga elke ochtend met een kroontje op m’n bolletje thee drinken bij de Koningin. En dan laat ik op den duur m’n billetjes aan haar zien.
Dat zit zo Ivo; ik ben iemand die graag op de zaken vooruit loopt. Daarom heb ik gisteren de functie van vice-president van de Raad van State op mijn lijf laten schrijven door Tattoo Wim. Je raadt het al: op m’n billetjes. Op die manier kun je eigenlijk niet meer om me heen. Slim hè? Precies de slimheid die je verwacht van een onderkoning van Nederland eigenlijk. Zolang die Piet Hein z’n billen niet laat tatoeëren, maakt hij geen schijn van kans, toch Ivo?
In afwachting van je positieve reactie verblijf ik, zittend op m’n getatoeëerde billetjes.
Met vriendelijke groeten,
Zwoebe Zwoebstra
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.