Sepp, ik ben de beroerdste niet: gefeliciteerd met je herverkiezing als voorzitter van de FIFA. Echt gemeend is die felicitatie niet, want eigenlijk vind ik het verschrikkelijk dat je herkozen bent. Dat begrijp je toch wel, Sepp? Misschien ben je voor je kleinkinderen wel een hele leuke opa. Bouw je zandkastelen met ze, van zand dat je uit Qatar ontving als dankbetuiging voor de toewijzing van het WK 2022. Al denk ik dat ze iets anders gestuurd hebben. Hoe bouw je precies kastelen van briefjes van 100?
Hoe aardig je misschien ook voor je kleinkinderen bent, voor het voetbal ben je een lul, daarom vind ik je herverkiezing zo verschrikkelijk. Jij bent de verpersoonlijking van de gedachte die bij veel officials in de voetbalwereld leeft: IK ben belangrijk. Je ziet het aan de scheidsrechters op het veld, die parmantig gele kaarten uit hun borstzakje pakken. Maar daar kom ik nog wel overheen, Sepp. Wat jij het voetbal aandoet is echter van een andere orde.
Voetbal interesseert je namelijk geen reet. Het gaat jou erom in je incontinentieluier zoveel mogelijk de wereld rond te vliegen. Incontinentale vluchten (ja Sepp, een woordgrapje, hou je daar van?). Je lekker laten verwennen door hoeren die betaald zijn door de Russische voetbalbond toen je hen het WK 2018 gunde. Hoe kijkt zo’n hoer eigenlijk als je je broek uittrekt en er een incontinentieluier onder vandaan komt? Zomaar een vraagje. Niet heel erg belangrijk.
Belangrijker, Sepp, is dat ik graag even kwijt wil dat jij voor het voetbal bent wat een komkommer voor een Duitser is. Wat een Duitser voor een braadworst is. Wat een braadworst is voor iemand met gevoelige darmen. Wat iemand met gevoelige darmen is voor z’n omgeving. Wat de omgeving is voor je geest (als je in een VINEX-wijk woont). Wat een geest is voor een fles. Wat de fles is voor Bonnie St. Claire. Wat Bonnie St. Claire is voor mensen die op een goede muzikant zitten te wachten.
Ja Sepp, zo erg is het. Jij bent zelfs wat Humberto Tan is voor de sportjournalistiek. Wat de sportjournalistiek is voor Edgar Davids. Wat Edgar Davids is voor vrouwen. Wat vrouwen zijn voor humor. Wat humor is voor iemand die niet van humor houdt. Wat iemand die niet van humor houdt, is voor z’n omgeving. Wat de omgeving is voor je geest (als je in een VINEX-wijk woont). Wat een geest is voor een fles. Wat de fles is voor Bonnie St. Claire. Wat Bonnie St. Claire is voor mensen die op een goede muzikant zitten te wachten.
En op die manier kan ik nog wel een paar alinea’s doorgaan, geloof me Sepp. Maar waar in het kort op neerkomt is dat je een ontzettende lul bent. Of, zoals ze dat in Zwitserland zo mooi zeggen: een öntzettende lül.
Behalve die laatste twee woorden heb je van deze brief waarschijnlijk niks begrepen, aangezien je de Nederlandse taal niet machtig bent. En al had je het wel begrepen, je had je er nog niks van aangetrokken, maar ik wilde het toch even kwijt. Dus, om met de woorden van Hans van Breukelen tegen de Duitser die in de halve finale van het EK ’88 over z’n handen struikelde af te sluiten: Ich hoffe das du focking stierbst. Misschien begrijp je dat ook nog. Het is tenslotte een soort Duits.
Vriendelijke groeten,
Zwoebe Zwoebstra
Hier scheldt een onverstaanbare Zwitser Sepp Blatter uit terwijl hij z’n grasmachine maar moeilijk aan de praat krijgt: