Kaas, het meest veelzijdige stukje zuivelproduct. Voor de kaasindustrie zou dat een prima slogan zijn om hun product mee aan te prijzen. Want wat kun je allemaal niet met kaas? Kaas kan gewoon op brood. Je kunt kaas smelten, tussen twee sneetjes brood (tosti), of om er stukjes stokbrood en groente in onder te dompelen (fondue). Kaas kan ook in blokjes gesneden worden teneinde naast worst te liggen op een schaal met hapjes. Met kaas kun je muizen lokken. Kaas kan heel veel. Kaas is fijn.
Alleen op de vorm van de meeste kaas heb ik iets aan te merken. De meeste kaas loopt taps toe, waardoor er aan de onderkant van het stuk kaas heel veel kaas is, en de bovenkant van het stuk bestaat uit heel weinig kaas. Van de onderkant kun je hele mooie plakjes schaven. Met twee of drie van die dingen heb je soms al een boterham belegd. Helaas kun je, om je een weg richting die fijne onderkant van de kaas te schaven, de bovenkant van de kaas niet ongemoeid laten.
Het gevolg is dat je, nadat je al je leven hebt gewaagd om de donkergele korst van de kaas te verwijderen (daarover later wellicht meer in een ander stukje), je een ongeluk moet schaven om een boterham te kunnen beleggen. Op een boterham die is belegd met bovenkantkaas liggen maar zo zestien zielige plakjes kaas van nog geen centimeter breed. Het eet ook niet lekker. De kaas verschuift steeds. Het is allemaal kut met bovenkantkaas.
Gisterochtend was ik weer eens de lul en moest ik een nieuw stuk kaas aanbreken. Niet veel later heb ik me bij de dokter gemeld met een schaafarm. Onuitstaanbaar. Dus kaasindustrie, geef ons godverdomme rechte kaas! Jullie kunnen het best. Dit pesterijtje heeft lang genoeg geduurd.