Royal wedding

Het is op het moment dat ik deze zin schrijf iets voor elven en de uitzending rond het huwelijk van Prince William en Kate Middleton staat op het punt van beginnen. Eerst wordt er nog voorbeschouwd door die homo van de EO, Jeroen Snel. Hij voerde net iemand op die de volgende uitspraak deed: ‘De jurk van Princess Diana die staat ons allemaal nog wel in het geheugen gegrift.’ Een boude uitspraak.

Ik heb namelijk eens even goed in mijn geheugen gekeken, maar nergens ook maar een grif te bekennen van een bruidsjurk. Ik kwam wel een doelpuntenmaker van PSV tegen, die in 1988 tijdens de halve finale van de Europa Cup I tegen Real Madrid zijn ploeg met een heel gek puntertje naar de finale loodste. Edward Linskens. Ik kwam ook de hoofdstad van de Amerikaanse staat Kentucky tegen. Frankfort. Een recept voor bitterkoekjes. Het zit ook in m’n hoofd. Terwijl ik bitterkoekjes verafschuw. Maar een jurk. Nee.

Het geeft maar aan dat er tussen mij en mensen die warmlopen voor een Koninklijke bruiloft een gat gaapt ter grootte van de reet van Patty Brard. Op dit moment – 11.15 inmiddels en de tv op mute – zie ik bijvoorbeeld heel veel mensen enthousiast met een Brits vlaggetje zwaaien naar een auto die vijftig meter verderop voorbijtuft. In de auto een kalende knaap in een rood pakje. Ik begrijp die vlaggetjeszwaaiers niet.

Ik vind het eigenlijk al gek om met een vlaggetje te zwaaien naar een auto met een bekende erin. Deze vlaggetjeszwaaiers zwaaien naar iemand die ze niet persoonlijk kennen. Een prins ja. Maar goed beschouwd is het gewoon een boerenlul in een rood pakje die vroeg kaal wordt. En daar staan ze dan ook nog uren, tussen alle andere debielen, op te wachten.

Dat rode pakje, ook zoiets. Gisteren vernam ik in één of ander kutprogramma al dat Prince William in het rood zou trouwen. Ik dacht alleen: dat is handig, dan kun je zoveel tomatensoep morsen als je wilt en niemand die het doorheeft. Er stroomde geen extra bloed naar mijn penis, die daardoor gewoon in slappe toestand bleef. De trouwkleding van Prince William, het deed me niks. Al was-ie getrouwd in het Hitlerkostuum waar Prince Harry enkele jaren geleden een verkleedfeestje mee opsierde.

Ik wens Prince William en zijn Kate een plezierig leven, waarin ze maar weinig achtervolgd mogen worden door paparazzi die ze tegen tunnels aanjagen, maar ik hoef er verder niks mee te maken te hebben. In plaats van naar het commentaar te luisteren over de jurk van Kate, die nu in beeld is, luister ik naar een liedje van de groep Beach House. Ze bezingen op melancholische wijze een zebra. Veel interessanter.

Volg ons op Twitter en we jagen u niet tegen een tunnel aan!

Beach House met Zebra: