Zo eens in de zoveel tijd word ik door een bericht uit de media bevestigd in mijn gedachte dat de mens eigenlijk een angstig konijntje is dat bij de minste of geringste beweging naar z’n holletje snelt om doodsbang, en trillend met de bovenlip, ineengekropen in een hoekje te gaan zitten. Deze keer was het een bericht waarin gemeld werd dat in Europa, en dus ook in Nederland, een run is ontstaan op geigertellers.
Voor de mensen die de afgelopen twee weken daadwerkelijk doodsbang in een holletje zaten, een geigerteller is een apparaat waarmee je radioactieve straling kunt meten. Omdat er op het moment in Japan iets met radioactieve straling aan de hand is, willen veel mensen opeens zo’n ding in huis hebben. Een achterlijke gedachte natuurlijk.
Je hoort het Hans uit Waddinxveen al tegen z’n vrouw Ria zeggen terwijl hij op het achtuurjournaal naar een ontploffende kernreactor zitten te kijken : ‘Goddomme Ria, hebben wij wel zo’n geiserteller in huis?’ ‘Nee, Hans’, antwoordt Ria. Van schrik laat ze pardoes haar zojuist ingeschonken kopje koffie uit de handen flikkeren. Het stel ruimde snel de teringzooi, die Ria had veroorzaakt door de koffie uit haar poten te laten vallen, op en spoedt ze zich naar de computerkamer.
Na een uur lang op internet gezocht te hebben en vertwijfeld naar foto’s van spuitend water uit IJsland gekeken te hebben, komen ze er dan eindelijk achter dat het een geigerteller is, en bestellen ze zo’n ding. Een paar dagen later komt een mannetje van TNT hem langsbrengen. Eindelijk veilig. Godzijdank. Voortaan hoeven ze niet meer in de knagende onzekerheid te leven of, wanneer de Duitsers een atoombom op Waddinxveen gooien, de straling misschien ook ietsje te hoog zal zijn.
En ook zonder Duitse atoombom is het een uitkomst. Voor het eten richt Hans zich nu niet meer tot God, maar gaat hij snel even met de geigertellers over de aardappels heen. Je weet het maar nooit. De kinderen die met de kinderen van Hans en Ria spelen moeten niet alleen hun schoenen uitdoen als ze het huis in willen; ook hun radioactieve straling wordt even gemeten. Voor hetzelfde geld heeft zo’n kind in een berg plutonium gespeeld. Hans en Ria wanen zich veilig en zijn gelukkiger dan ooit.
Dan, een paar maanden later, als Kansas City bijna helemaal is vernietigd door een bijna allesvernietigende tornado, vragen Hans en Ria zich tijdens het achtuurjournaal af wat er met hun huisje zou gebeuren als er een bijna allesvernietigende tornado overheen raast. De geigerteller wordt daarna nog slechts als speelgoed gebruikt door de kinderen, die niet in huis niet eens meer hun schoenen uit hoeven te doen. Als ze in godsnaam maar niet te veel ronddraaiende bewegingen maken tijdens het spelen..
Twitter beschermt ook tegen radioactieve straling; volg ons!