Roodkapje, bewerkt door Geert Wilders

Wat ik me al tijden afvraag: wanneer zou de PVV nou eindelijk met een voorstel komen om het voorlezen van het sprookje Roodkapje te verbieden op basisscholen? Als Schotse Hooglanders in Gelderland je dwars zitten, dan moet dat rode kapje van Roodkapje je toch helemaal een doorn in het oog zijn. Een zeer islamiserend sprookje, dat is het. Mocht een verbod er niet inzitten, dan heeft Geert alvast dat hele multicultiverhaal van die grachtengordelgebroeders Grimm herschreven.

Dat zou er samengevat ongeveer zo uitzien: ‘Er was eens een klein meisje zonder clitoris, maar met een zeer verderfelijke politieke ideologie. Vanwege die verderfelijke politieke ideologie droeg ze een rode vod op haar kop. De linkse kerk noemde haar vergoelijkend ‘Roodkapje’. Ze ging met een mand vol dadels en stinkende knoflookgerechten naar haar zieke oma toe. Goh, wat was dat een teringeind lopen zeg…

Na een paar uur lopen zag ze de schotel op het dak van het huisje van haar oma pas staan; ze was er nu bijna. Bij de deur aangekomen, bleek die op slot te zitten. Oma was namelijk opgegeten door een wolf die nu een tukkie lag te doen in oma’s woestijnkleding, en de deur op slot had gedraaid. Gelukkig wist Roodkapje daar wel iets op. Handig gebruikte ze haar pinpas om de deur open te maken. Een trucje dat ze van één van haar vele broertjes had geleerd.

Eenmaal binnen vond Roodkapje dat oma er een beetje gek uitzag. Daarom zei ze nog: “Oma, wat heeft u gekke blonde lokken.” De wolf zei: “Ja, maar ik heb tenminste geen achterlijk doekje op m’n kop gebonden”, en at het meisje met huid en vod op. Er kwam geen Jan Kees de Jager die de buik van de wolf opensneed en er stenen instopte. Jan Kees de Jager was veel te druk met belasting innen van mensen die ook een kopvod droegen. De wolf leefde nog lang en gelukkig, in een land waar niemand voortaan nog een vod om haar kop durfde te knopen.’

Als u goed gelezen heeft, merkt u dat Roodkopje lopend naar oma toeging, terwijl oma ook nog eens een teringeind verderop woonde. Een beetje gek allemaal. Daarom heb ik even om opheldering gevraagd bij Geert. Nou, wat bleek: ze woonde zo ver van oma omdat ze ooit een appel van Sneeuwwitje had gestolen en daarom naar een tuigdorp was verbannen. Waarom ging ze dan niet met de bus, vroeg ik daarna nog. Dat vond Geert een hele domme vraag.

Nadat hij me had toevertrouwd dat hij ook van plan was het sprookje Hans en Grietje te bewerken – tot het sprookje Henk en Ingrid, die het grachtenpand van heks Femke helemaal kapot zouden knagen – ging Geert weer verder. Er zijn immers veel mensen die wel in zijn sprookjes geloven.

Er was eens Twitter. Volg ons en word lang en gelukkig!

Één reactie op “Roodkapje, bewerkt door Geert Wilders”