Straten en pleinen: het Overwinningsplein

Eén keer per week parkeert Zwoebe zijn klapstoel in een straat of plein in Groningen en zal hij zijn onomwonden mening geven over de straat of het plein waar hij zich die week heeft opgehouden. Vandaag het Overwinningsplein.

Er zat gisteren maar één ding op; ik kon natuurlijk alleen maar afreizen naar het Groningse equivalent van het Tahrirplein in Caïro: het Overwinningsplein. En dat kon natuurlijk ook niet op de fiets met een klapstoel in mijn fietstas. Nee, ik reisde per kameel. Die had ik gehuurd bij Hettema, want die verhuren praktisch alles, dus ook kamelen. Na een hobbelige reis – op een kameel over een verkeersdrempel, ik geef het je te doen – arriveerde ik op het Overwinningsplein.

Het contrast tussen Groningen en Caïro had niet groter kunnen zijn. Geen wilde en woedende Egyptenaren hier, maar bejaarde vrouwtjes die voorzichtig achter hun rollator aanschuifelden. Een tompouce eten bij de Hema. Of een fles advocaat kopen bij de eveneens aan het Overwinningsplein gevestigde Mitra. Hieruit kun je al opmaken dat er veel winkels zitten aan het Overwinningsplein. Dat klopt. Er is zelfs een winkelcentrum. Winkelcentrum Overwinningsplein.

Eigenlijk is het gehele Overwinningsplein één grote verzameling van winkels met lelijke appartementen erboven. Als het bouwen van zo’n plein de manier is om je overwinning te vieren, dan zou ik liever verliezen. Wat een staaltje ongeïnspireerde naoorlogse architectuur! De Canadezen die Groningen bevrijdt hebben, draaien zich om in hun graf. Degenen die dood zijn dan. De anderen draaien gewoon in hun bed. Als het onrustige slapers zijn tenminste. Anders liggen ze waarschijnlijk stil en dromen ze over een kameel die het plein dat ooit door hen bevrijd was, opsierde met een mooie kamelenkeutel.

Dat was mijn gehuurde kameel. Die trok heel wat bekijks, toen hij besloot z’n hele diner van de avond ervoor daar op het plein te deponeren. Een schijtende kameel, dat zien die bejaarden natuurlijk niet elke dag. En geef toe, een schijtende kameel is ook een stuk interessanter dan bij de HEMA weer zo’n saucijzenbroodje met je kunstgebit fijnmalen, terwijl iemand aan de andere kant van het tafeltje hetzelfde probeert. Ik gunde de bejaarden dus wel een kijkje op mij en m’n huurkameel.

Maar ja, op een gegeven moment voel je je toch bekeken. Ben ik van de kameel gestegen, en heb ik naar goed Egyptisch voorbeeld een paar stenen uit het plein gehakt om de toegestroomde bejaarden onder een luid ‘en nu opgesodemieterd!’ mee te bedreigen. Bleken ze plotseling hun rollator niet meer zo hard nodig te hebben. Je hebt nog nooit twintig bejaarden zo hard zien rennen.

Eindelijk alleen met m’n kameel dus. Bleek-ie honger te hebben. Zul je altijd zien. Gelukkig was er een dierenspeciaalzaak aan het Overwinningsplein gevestigd. Dierenspeciaalzaak Bongertman om precies te zijn. Nou, om een lang verhaal kort te maken; die lul bleek natuurlijk weer geen kamelenvoer in huis te hebben. Heb ik maar iets bij een bakker gekocht, want bakkers hebben ze genoeg aan het Overwinningsplein: bakkerij Beukenveld, bakkerij Rozenveld en schoenmaker Bakker. U raadt het al, ik toog naar schoenmaker Bakker en kocht een potje schoensmeer dat de kameel keurig heeft opgegeten. Uiteraard met behulp van een schoenlepel.

Nu het euvel van de hongerige kameel ook was opgelost, kon ik me eindelijk echt bezighouden met de bezienswaardigheden op het Overwinningsplein. Wat me gelijk opviel was een donorauto, die geparkeerd stond voor dierenspeciaalzaak Bongertman. Dat kwam omdat ik nog nooit eerder een donorauto had gezien. Maar ze bestaan echt, dat zul je zo wel zien op onderstaande foto.

Nadat ik de foto van de donorauto had genomen, en langzaam weer richting mijn kameel liep om naar huis te gaan, dacht ik nog het volgende: donorauto’s, zouden die op pad worden gestuurd om onschuldige burgers aan te rijden waarvan de organen ter plaatse verwijderd zouden worden? Daarna reed ik weg op mijn kameel, in de hoop niet aangereden te zullen worden door een rode auto.

Volg ons op Twitter anders komen we uw organen ook verwijderen!

Donorauto, in Comic Sans


Één reactie op “Straten en pleinen: het Overwinningsplein”