Korenslag

Geen idee of het een herhaling van lang geleden was of niet, maar toen ik gistermiddag zo rond een uurtje of één een boterhammetje at, keek ik naar Korenslag. Korenslag is het Idols van de EO; in plaats van meisjes en jongens van zestien staan er koren op het podium. In de jury ook geen Henk Jan Smits, maar God. Dat is niet waar, want modegoeroe Maik de Boer heeft zich op de één of andere manier de jury in geluld. Samen met nog een penis met een hip sikje en een vrouw. Heel EO allemaal.

De rest van het programma is dat wel. Half gereformeerd Nederland staat een potje te zingen met gekortwiekt haar en bril (de wat oudere vrouwen), met snor (de oudere mannen) of de blije eikel uit te hangen (de jongeren, man en vrouw). Van dat soort blijheid moet ik altijd heel hard huilen. Zulke blijheid is niet spontaan, maar lijkt een door God opgelegde blijheid te zijn. Ofzoiets. Ik weet niet precies hoe dat werkt bij gereformeerden. Maar irritant om naar te kijken is het wel. Doe godverdomme eens normaal, zou ik bijna willen zeggen!

Bovendien, een koor! Iets ergers bestaat er niet. Samen zingen omdat je in je eentje niet genoeg talent hebt, dat is het. De scherpe geest zal nu concluderen dat gereformeerden geen talent hebben. En dat klopt. Komt door de inteelt. Maar goed, dat klimt dus allemaal wel op een podium om op de nationale televisie een liedje te zingen. Onuitstaanbaar.

En toch ook op de lachspieren werkend. Eén van de drie koren die ik gisteren op tv zag, herbergde bijvoorbeeld tien mannen van middelbare leeftijd (met snor dus), die waarschijnlijk door hun vrouw waren verplicht in dit koor te gaan. Ze waren in een choreografie verzeild geraakt. Want dat hoort ook bij een koor. Een gezamenlijk dansje. U begrijpt wel dat gereformeerde mannen met een snor en een buikje die een dansje proberen uit te voeren, dat nota bene door een homofiel is bedacht, op de lachspieren werken. Uitleg overbodig verder.

Iets wat ook niet uit te leggen valt, en u dus echt even op uitzending gemist terug moet kijken, is de dirigent van het jongerenkoor dat ook een gooi deed naar de eerste prijs. Die vent verstaat onder dirigeren het zo homoseksueel mogelijk meedeinen op de muziek. Ja sorry, de homo’s moeten het wel een beetje ontgelden dit stukje. Maar ach…, de gereformeerden ook. Dus dan is het weer eerlijk verdeeld.

Sterker nog, het is weer de beurt aan de gereformeerden om er van langs te krijgen. Het betrof namelijk een openlijk gereformeerd jongerenkoor. Dat betekende dat ze ook een weeshuis in Roemenië op gingen knappen met z’n allen. Ga nou eens één keer gewoon zuipen en verkeersborden jatten! Desnoods schop je drie ambulancebroeders in elkaar met je koor. Maar niet weer een weeshuis in Roemenië opknappen! Zo afgezaagd.

Dat al die blijheid van zo’n koor gespeeld is bleek toen de EO hier opnamen van uitzond. Zingend stonden ze met z’n twintigen behang te krabben. Als je iets niet zingend doet, dan is het behangkrabben. Dat doe je vloekend. Behangkrabben is namelijk kut! Het behang wil er niet af,  je beschadigt de muur met je krabber en je bent zo een paar uur aan het krabben. Kut dus.

Maar nee hoor, lachend en zingend stonden ze het klusje te klaren. Ik ergerde me nog meer dan toen Maik de Boer even ervoor een complimentje over hun kleding gaf en ze hard gingen gillen en juichen. Ook de mannen. Ik ergerde me toen al behoorlijk. Moet je nagaan.

Volg ons op Twitter, uit alle volgers zullen we op den duur een koor samenstellen!

2 reacties op “Korenslag”