Schilderijen: Jacob Van Ruisdael – Een molen bij Wijk bij Duurstede

Omdat het hoofdgebouw van het Rijksmuseum in Amsterdam nog tot Sint-Juttemis verbouwd wordt, geef ik u op deze website van tijd tot tijd een kijkje in de schitterende collectie van dit museum, gevolgd door een heldere analyse van het werk. Vandaag ‘Een molen bij Wijk bij Duurstede’ van Jacob Van Ruisdael:

Wat we hier afgebeeld zien, is een mooi Hollands tafereel waar vele PVV’ers van dromen. Had er nog iemand door de brievenbus van de molen staan pissen, dan was het helemaal perfect geweest. Daarna nog even de minderjarige molenaarsdochter een veeg uit de pan geven, en het feest was echt compleet geweest.

Helaas zien we dergelijke tafereeltjes niet zo vaak meer in het Nederlandse landschap. Alle molens worden afgebroken en op die plekken verrijzen moskeeën. Dat komt door de Moskeeën voor Molens Nota (MMN) die onze zwaar geïslamiseerde overheid een paar jaar geleden schreef. Deze nota zorgt ervoor dat er werkelijk overal waar ooit een molen stond, nu zo’n gekke moskee, met een schreeuwende Arabier erin, opduikt.

En moskeeën hebben meestal ook al geen brievenbus, dus even lekker pissen zit er niet meer in. Aanpassen, stelletje moslims! Als je dan toch honderdduizenden moskeeën op Hollandse bodem bouwt, moet je er natuurlijk wel een brievenbus in maken, zodat alle echte trotse Nederlanders er lekker in kunnen pissen!

In 1670, toen Jacob Van Ruisdael de molen bij Wijk bij Duurstede schilderde, kon dat nog wel gewoon. Toen piste iedereen, bij gebrek aan een riool, bij elkaar in de brievenbus. Op wat nare epidemieën na ging dat altijd perfect. De drie dames die u op het schilderij ziet uitkijken over het water hadden nog geen halfuur daarvoor lekker bij elkaar in de brievenbus gepist. Daarbij gebruikten ze een uitgeholde pastinaak, toen nog geen vergeten groente, als plastuit; mocht u zich afvragen hoe dat brievenbuspissen precies in z’n werk ging.

Alsof de duvel er mee speelt, was juist de molenaar van de molen bij Wijk bij Duurstede, molenaar Lucassen heette hij, de eerste Duurstedenaar die een toilet had. Het was in die tijd een goed gebruik om je grote boodschap bij de molenaar te doen, zodat hij de stront kon malen, en er een zeer vruchtbaar goedje ontstond dat de pastinaken liet groeien als kool.

De molen bij Wijk bij Duurstede was één van de eerste strontmolens van Nederland. Later volgden vele dorpen en steden het voorbeeld van Wijk bij Duurstede. Nu staan op de plekken waar ooit al die schitterende strontmolens stonden, allemaal moskeeën. Zucht, konden we nog maar terug naar die goeie oude tijd waarin je lekker in een brievenbus stond te pissen en je stront ervoor zorgde dat de pastinaken groeiden als kool.

Één reactie op “Schilderijen: Jacob Van Ruisdael – Een molen bij Wijk bij Duurstede”