Uit onderzoek dat in opdracht van Marktplaats.nl is uitgevoerd, blijkt dat twee derde van de Nederlanders onderhandelt over de prijs wanneer men iets koopt. De overige Nederlanders kopen nooit wat of – en dat ligt meer voor de hand – betalen gewoon het bedrag dat de verkopende partij in eerste instantie vraagt.
Ik behoor tot de groep Nederlanders die niet afdingt. Een half uur staan lullen met één of andere idioot die op een rommelmarkt een tapijt voor 70 euro wil verkopen, het trekt me gewoon niet. Dan maar geen tapijt. Liever niet zelfs. Ik heb een hekel aan tapijten. Doe mij maar parket. Daar kun je nog eens wijn op morsen en het gewoon met een doekje weer opvegen.
Sowieso zult u mij niet zo snel op een rommelmarkt tegenkomen. Het is er vaak druk, en dan is het lastig elkaar te treffen, zeker als je elkaar niet kent. Dat we elkaars telefoonnummer niet hebben, zodat we niet kunnen afspreken bij dat kraampje op de hoek, met al die tapijten, maakt het er ook niet eenvoudiger op. Daarnaast kom ik er gewoon niet vaak. Een niet-afdinger als ik heeft er niks te zoeken. Rommelmarkten zijn een afdingwalhalla. Wie daar een vaas ziet, z’n portemonnee trekt en het gevraagde bedrag uittelt, wordt niet meer serieus genomen.
Niet alleen voor oude troep willen we niet te veel betalen. Naast de rommelmarkt zijn ook de autodealer en de witgoedwinkel plekken waar veel onderhandeld wordt. Daar vertrekken mensen – en dan met name mannen – zeer tevreden met hun eigen onderhandelingsresultaat terwijl de verkoper van de wasmachine of de auto nog niet op de helft zat van het bedrag dat van de prijs op het prijskaartje afkon.
Een fijn beeld. Iemand die denkt het koopje van de eeuw te hebben afgesloten, maar zo gauw die de deur van de autoshowroom of witgoedwinkel achter zich dicht doet, keihard wordt uitgelachen. Alles beter dan triomfantelijk naar buiten lopen terwijl je eigenlijk keihard genaaid wordt. Dan kun je nog beter, zoals ik altijd doe, meteen de volle mep betalen aan de verkoper.
Al was zelfs dat bij mijn aankoop van een rugzak in Turkije, die na een uur van ellende uit elkaar viel, toch nog een beetje een hard gelag. Dat ik genaaid werd, wist ik, maar dat dat juist niet met de rugzak gebeurd was, werd me pas duidelijk toen de inhoud ervan plotseling midden op een druk Turks kruispunt lag.