Het gevaar lag natuurlijk op de loer. Wat ga je bijna automatisch doen als er ergens een boom omvalt? Inderdaad, er eindeloos over bomen. Is ook niet helemaal waar trouwens. Het moet wel een bekende boom zijn. Een boom die wat heeft gepresteerd. Ook weer niet waar. Om een bekende boom te worden hoef je niks te presteren. Wat dat betreft zijn het net bekende Nederlanders.
Als boom hoef je er alleen maar te staan. En dan maar hopen dat een meisje wat over je opschrijft in haar dagboek. Niet zomaar een dagboek natuurlijk. Nee, het dagboek van een meisje dat door de Nazi’s wordt meegenomen en op een beestachtige manier wordt afgemaakt. Dan heb je kans om een bekende boom te worden.
De Anne Frankboom greep die kans met beide handen aan en werd een bekende boom. Zo ben je een alledaagse witte paardenkastanje, zo staan er elke dag duizenden toeristen naar je te koekeloeren. Ook hier is weer een parallel met sommige bekende Nederlanders te trekken. Die maakt het ook niet uit op wat voor manier ze in de publiciteit komen, als ze maar in de publiciteit komen.
De laatste en mooiste overeenkomst tussen bekende bomen en bekende Nederlanders is dat ze op een zeker moment doodgaan. De Anne Frankboom stierf enkele jaren geleden. Sommige mensen konden dit moeilijk verkroppen en vonden dat de boom moest blijven staan. Er werd een stalen constructie gebouwd om de boom kunstmatig in – een soort van – leven te houden. Een beetje vergelijkbaar met de manier waarop ook Michael Jackson in leven werd gehouden. Maar dan dus met staal in plaats van blanke huid en neuzen.
Sowieso begreep ik dat al niet. Wat was er nou mooier geweest dan de boom die één van de symbolen van de Holocaust is, een natuurlijke dood te laten sterven. Zo van: zo kan het ook. Zonder gaskamers en transporten, maar gewoon leven en dan op den duur doodgaan. Zoals het hoort. Daarna ook niet moeilijk doen, en van de dode boom gewoon een krant drukken ofzo. Geen Telegraaf, dat zou inderdaad wat cru zijn…
Nu kende de boom een veel triester einde. Langzaam wegrottend nog een paar jaar kunstmatig in leven gehouden worden door een prutswerkje van één of andere lasser, en dan bij de eerste de beste windvlaag omvallen. Dat gun je niemand.
Dat het een prutswerkje van één of andere lasser was, werd duidelijk toen een verslaggever van Radio 1 een professionele lasser tegen het lijf liep bij het lijk van de boom: Piet. Deze Piet zei dinsdagochtend dat de lasnaden van de stalen constructie lang niet diep genoeg zaten en dat ze in plaats van een 220 Volt ‘huis-,tuin-, en keukenapparaat’ minstens een 380 Volt lasapparaat hadden moeten gebruiken. Piet kwam met deze woorden op Nederlands belangrijkste nieuwszender.
Dat was de ochtend na de dag dat bijna elke zender een boomexpert aan het woord liet en er laat op de avond zelfs een professor pleitte voor het klonen van de boom (het was niet dr. Mengele). Wat had Anne Frank niet allemaal in haar dagboek geschreven als ze dit malle pandemonium rond een verrotte boom vanuit haar raam had gezien.