Konijnenheupen

Wetenschappers zijn er in geslaagd de heupbotten van een konijn terug te laten groeien. U moet weten, de heupen van konijnen slijten erg snel. Dat komt door al dat geneuk van ze. En meer nog dan de mens, neukt het konijn vanuit z’n heupen. Deze wetenschappelijke doorbraak komt voor het konijn dus als geroepen.   

Nu hoeft de wetenschap alleen nog maar wat doen aan die gekke tanden van ze en de konijnen kunnen ook weer pijpen dat het een lieve lust is. Alles om het konijn aan z’n gerief te laten komen. Het seksleven van konijnen was lange tijd een onderschoven kindje in de wetenschap. Nu is dat gelukkig anders. Waar heeft het konijn dat toch allemaal aan te danken?

Nou, aan de mens natuurlijk. U denkt toch niet dat de wetenschappers werkelijk geïnteresseerd zijn in het welbehagen van konijnen. Dat is mooi meegenomen. Het draait om de mens en de konijnen waren slechts proefkonijnen. Dat kunnen ze goed. Proeven ondergaan. Naast uit een hoedje kruipen en neuken is het eigenlijk het enige wat ze doen. Een gekke invulling van je dag; uit een hoedje kruipen, neuken en dan je heupen eruit laten slopen om nieuwe aan te laten groeien. Konijnen doen het. Ze weten niet beter.

Een konijn zonder heupen, dat moet er treurig uitzien. Alsof je Harm Edens z’n autocue afneemt. Hij kan niks meer. Met heel veel moeite zou hij zich nog een weg uit de hoed weten te banen. Maar het zou uren duren en veel ergernis opwekken. Vergelijk het met de manier waarop Lucille Werner van tafel naar tafel strompelt in Lingo. Kortom, niet echt een truc waar je als goochelaar nog eens een kinderfeestje mee opleukt.

En dan dat neuken, tja, dat zit er zonder heupen natuurlijk ook niet meer in. Het is maar goed dat het experiment slaagde en de konijnen na een tijdje weer konden beschikken over een stel spiksplinternieuwe heupen. Vooral ook omdat de mens er in de toekomst dus baat bij kan hebben. Daar was het immers allemaal om te doen; dat ook onze botten vanzelf weer aangroeien.

We zouden op die manier weleens een hele fijne toekomst tegemoet kunnen gaan. Een tijd waarin je iemand gewoon van het dak flikkert, even kijkt naar het zielige hoopje mens dat op de grond ligt en dan zegt: ‘Ah joh, stel je niet zo aan; het groeit wel weer aan’. Wie wil dat nou niet?

Dankzij de konijnen wordt het werkelijkheid.

6 reacties op “Konijnenheupen”