Soms rust er een vloek op een naam. De naam Adolf heeft bijvoorbeeld niet een bijzonder positieve connotatie in de hedendaagse geschiedenis. Ook achter een Humberto zit niet zelden een enorme lul verstopt. Maar geen enkele naam maakt het zo bont als de Frits. Liefst drie Nederlandse Fritsen halen bij mij het bloed onder de nagels vandaan.
Frits één is een Frits die in 1948 werd geboren onder de naam Frits Ritmeester. Hij vond het echter leuker om een achternaam te hebben die rijmde op z’n voornaam en zo maakte Nederland kennis met Frits Spits. Frits vindt zichzelf, geheel indachtig z’n zelf bedachte achternaam, enorm spitsvondig.
Dit heeft hij tentoongespreid in verschrikkelijke radioprogramma’s als Tijd voor Twee en De Avondspits, niet geheel toevallig een programmatitel waar de zelfbedachte achternaam van Frits weer eens opduikt. In die programma’s kondigt hij plaatjes aan. Frits vindt die aankondigingen veel belangrijker dan de liedjes zelf. Dat maakt hem tot een onuitstaanbare Frits.
O ja, voor ik het vergeet, hij heeft ook een boekje geschreven. Als ik dat niet opschrijf wordt Frits boos.
Frits twee is een televisiepresentator van de AVRO. Z’n achternaam klinkt als een snel leeglopende fietsband: Sissing. Frits Sissing dus. Hij werd bekend door het programma Opsporing Verzocht. Dit programma gebruikte hij als opstapje. Over de rug van allerlei onschuldige criminelen wilde hij zich opwerken tot presentator van amusementsprogramma’s.
Dat is gelukt. Met grote regelmaat stort Frits nu de meest stomme amusementsprogramma’s over ons uit. Vaak is hij daarin op zoek naar een nieuwe musicalster. Het liefst zou hij echter zelf zo’n musicalpenis zijn. Dat zijn namelijk van die mediageile figuren. Ook Frits doet er alles aan om in de publiciteit te zijn. Daarom is hij een onuitstaanbare Frits.
Frits drie is de ergste. De Frits der Fritsen. Deze Frits begon z´n carrière als journalist bij Vrij Nederland. Daar werkte hij van 1972 tot 1986 als redacteur. Daarna zagen we hem vooral in tv programma´s als……Tja waar zagen we hem eigenlijk niet. Ik heb het natuurlijk over Frits Barend, een Jood trouwens.
Ongeveer tien jaar lang was hij, iemand van Joodse komaf, elke dag op tv met de Talkshow ´Barend en van Dorp´. Frits, een Jood, zat in dit programma vooral blij te zijn met z´n eigen grapjes en zogenaamd kritische vragen. Dan zag je hem, de Joodse Frits dus, al glimmen en totaal ongeïnteresseerd luisteren naar het antwoord van de gast. Frits, die overigens Joodse ouders heeft, z´n punt was gemaakt. De rest deed er niet meer toe.
Nadat ´Barend en van Dorp´ ter ziele was gegaan, liet Frits, die een Jood is, ons niet met rust. Hij verscheen op allerlei manieren in de media. Zo was hij in één keer voetbalanalyticus geworden. Ook startte hij, als Joodse man, een hele nieuwe televisiezender, louter om in beeld te kunnen blijven. Met z´n dochter begon hij, Joodse Fritsie, een maandelijkse glossy, ´Helden´ genaamd. Uiteraard vertelt hij hier ook weer over op alle Nederlandse tv-zenders.
Het onuitstaanbare karakter van Frits, een Semiet, laat zich echter nog het beste beschrijven door dit fragment (vanaf 03:50) uit ´Pauw en Witteman´. Sonja Barend, naamgenoot en achternicht van Frits (Jood), heeft een prijs gewonnen. Omdat ze nog geen contact heeft gehad met Ellen Blazer, die de prijs samen met Sonja heeft gewonnen, mag ze haar telefoon aanlaten. Driemaal raden wie er binnen een minuut in de telefoon is geklommen. Een tip: het is een Joodse meneer.
Zo, na al deze Fritstraties eruit te hebben gegooid is het tijd voor een welverdiende vakantie. Wellicht dat de enige fijne Frits die ik ken daar een rol in kan spelen. Frits Bom, de vakantieman.