Faalangstexamen

Het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen voert vanaf 1 juni het faalangstexamen in. Dat is een rijexamen voor mensen bij wie, zoals het CBR dat zelf zo mooi stelt, ‘door hun angst het normale doen en denken geblokkeerd kan raken’. Typisch een groep mensen die je prima zelfstandig in een auto kan zetten.

Het CBR volgt hiermee dezelfde bijzondere denktrant die er ook voor zorgt dat een dyslectisch iemand tijdens de examens zo ongeveer z’n tent mag opslaan in de gymzaal. Opstaan, een bakkie koffie doen en dan 12 uur lang achter een tafeltje zitten om al die lastige lettertjes van het examen Nederlands uit elkaar zien te houden. Dat diegene er later ook net zo lang over doet om een formulier over een kwijtgeraakte paarse krokodil te doorgronden doet er even niet toe.

Bij dyslectici vind ik het zo’n probleem nog niet; met die mensen kun je ook een hoop lul hebben. Ze hebben zelf ook een hoop lul. In plaats van lol lezen ze bijvoorbeeld altijd lul. Hartstikke geinig. Een goochelshow bezoeken met een dyslecticus is nog het leukst van allemaal. Alles zien die jongens uit de hoge hoed van de goochelaar tevoorschijn komen: een tonijn, een kozijn en er is zelfs een geval bekend van iemand die wijlen oud-premier Colijn voorzichtig over de rand van de hoed zag loeren.

Dat is allemaal leuk en aardig. Vervelend wordt het wanneer je omver wordt gereden door iemand bij wie door een angstaanval tijdelijk het normale doen en denken is geblokkeerd. Die kans wordt er bepaald niet kleiner op vanwege dit plannetje van het CBR. En ik kan je verzekeren, je hebt er echt weinig aan hoor; dat je in het ziekenhuis ligt met twee gebroken benen en degene die je heeft aangereden een kaartje stuurt met de tekst: ‘Ja sorry, m’n normale denken en doen blokkeerde even, want er zat niemand naast me om me te kalmeren’.

Zo zit het faalangstexamen in elkaar namelijk. Er zit continu een examinator met een zakdoek klaar voor als het je even te veel wordt. Tijdens de rit zit hij constant met een arm om je heen te schreeuwen dat je het echt wel kan. Stel het je maar voor als de vrouw – ach, vooruit – of  man die tijdens de vakantie naast je zit met de wegenkaart. Maar dan dus juist kalmerend.

Mocht die kalmerende examinator niet het gewenste effect sorteren dan kun je tijdens het faalangstexamen ook nog even een time-out nemen. Even op een kleedje op de vluchtstrook gaan mediteren ofzo. Ik zie het helemaal voor me.

Met angst en beven zie ik de datum van 1 juni tegemoet. Want daar zal het wel op uitdraaien; dat ik straks de weg niet meer op durf vanwege het faalangstexamen.

27 reacties op “Faalangstexamen”