Mensen en hun boodschappen

In de rij bij de supermarkt maak je de gekste dingen mee. Vooral als je eens goed kijkt naar wat voor soort  mensen, wat voor soort boodschappen op de lopende band flikkeren. Terwijl de caissière op de automatische piloot doorbliept, val je van de ene in de andere verbazing. Ze moest eens weten. Schaamteloos kopen mensen allerlei producten die ogenschijnlijk helemaal niet bij ze passen.

Zo stond ik eens achter een hele grote kale vent met het figuur van een bodybuilder. Naast de verwachte zestien broden, twaalf dozen met eieren en halve koe, lag er ook een pot gel op de lopende band. Van die goedkope gele, in zo’n grote pot. Wat moet een kale vent daar nou mee dacht ik? Nieuwsgierig aagje als ik ben, heb ik de bodybuilder uiteindelijk maar gevraagd wat-ie van plan was met de pot gel. Het bleek gekocht te zijn om hem in de hol te kunnen stoppen van nieuwsgierige teringlijers als ik.

Na dit incident ben ik maar gestopt met vraagjes stellen aan mensen die boodschappen kopen waar ze niks aan hebben. Of producten die op z’n minst een frons veroorzaken wanneer je ze in één oogopslag met het mens achter het product ziet. Ik moest me dan ook enorm inhouden toen ik laatst een vrouw van 200 kilo één komkommer zag afrekenen. Verder niks. Geen megazak paprikachips, geen pak met frikandellen, geen grote bak bananenijs. Alleen een komkommer.

Dat is net zo iets als een priester die een pak condooms uit een automaat staat te trekken, een Italiaan die diepvriespizza’s in z’n mandje gooit of een giraffe die een keukentrapje staat af te rekenen. Alhoewel dat laatste natuurlijk wel een gek voorbeeld is. Doorgaans verkopen supermarkten helemaal geen keukentrapjes.

Gek gedrag wordt vaak afgekeken van BN’ers. In dit geval kan dat het niet zijn. Regelmatig zie ik Ron Brandsteder boodschappen doen en uitsluitend blikken tomatensoep in z’n wagentje laden. Martine Bijl doet de hele dag niet anders dan potjes doperwten van HAK afrekenen. Mart Smeets staat altijd met een stapel van z’n eigen boekjes bij de kassa van de boekhandel. Humberto Tan koopt bij de fopwinkel elke woensdagmiddag weer dit pak. Dus doe net als Ron, Martine en Mart. En ach…, vooruit, doe één keer net als Humberto. Koop alleen iets wat bij je past.

7 reacties op “Mensen en hun boodschappen”