De week van het ei

Waar het ei vorige week al voorzichtig de neus aan het venster stak door behoedzaam maar gedecideerd op het hoofd van minister Jan Kees De Jager te landen is het ei deze week definitief doorgebroken in de politieke arena. Zaterdag maakte Rita Verdonk kennis met het ei en eergisteren kreeg de voorzitter van het Oekraïense parlement zelfs een ware eiregen te verduren.

Rita kreeg het ei op haar hoofd in Den Bosch. Er zijn slechtere plaatsen om een ei op je hoofd te krijgen. Raamsdonkveer bijvoorbeeld. Daar hebben ze geen schoonmaakdoekjes. Of Harlingen. Daar staat altijd een verraderlijke wind, zodat het ei – mits met topspin gegooid – nog eens met extra kracht op het gezicht uiteenspat.

Het ei heeft er lang over nagedacht om niet op het hoofd van Rita uiteen te spatten. Een keertje heel blijven zou ook wel eens leuk zijn. Met volle kracht tegen die ijzeren kop van  Rita opknallen en dan gewoon geen krimp geven. Het ei had de verbaasde gezichten in Den Bosch graag willen zien. Bovendien hadden ze er zo CNN mee gehaald.

Helaas wilde Rita niet meewerken. Eieren gaan kapot als ze tegen hoofden aankomen. Regels zijn regels. Dat geldt ook voor eieren die richting haar hoofd vliegen. Zo is Rita. Niet buigen maar barsten. Nu moesten Rita en het ei het in plaats van CNN dus doen met NU.nl.  

Een ei of, beter gezegd, meerdere eien die wel het wereldnieuws haalden, waren de eien die in het Oekraiense parlement werden aangeboden aan de voorzitter. Hij kreeg de eien vanwege de ratificatie van een verdrag waarbij Rusland nog 25 jaar gebruik mag maken van een militaire basis in de Oekraïense stad Sevastopol. Normaal gesproken wordt de ratificatie van dit soort verdragen altijd opgesierd met een feestelijke plechtigheid. Maar iets zegt me dat deze eien niet deel uitmaakten van een feestelijke receptie waar iemand even daarvoor met een schaal gevulde eien was rondgegaan.

Zoals u ziet waren ze eerder de voorbode van een ouderwetse parlementaire matpartij. Een matpartij die wat mij betreft ruimschoots door de voorzitter van het parlement werd gewonnen. De manier waarop hij achteloos twee paraplu’s onder z’n bureautje vandaan toverde toen de eerste eien hem om de oren vlogen, getuigde van grote klasse.

Vanaf nu kunnen de Nederlandse politici maar beter zijn voorbeeld volgen en altijd een paraplu bij de hand hebben, want deze week van het ei kon ook in Nederland weleens de voorbode zijn van meer gedoe met eien. Zo gaat dat vaak met debielen. Die doen elkaar na.

7 reacties op “De week van het ei”