Allereerst excuses voor de titel. Maar ach, titels zijn ook maar titels en in dit geval dekt-ie misschien ook nog wel de lading van dit stukje. Helemaal zeker weet ik dat niet; ik moet het immers nog schrijven. Maar het zou zo kunnen, want bovenstaande uitroep van verbazing van wijlen reclameleeuw Loeki beschrijft wel op kordate wijze hoe Europa omging met de aswolk die uit een IJslandse vulkaan kwam zetten. Men wist het even niet meer.
Overigens sluit ik niet uit dat er in dit stukje nog meer as-woordgrapjes opgevoerd zullen worden. As we speak bedenk ik me bijvoorbeeld dat we de afgelopen dagen natuurlijk Space Shuttles in hadden moeten zetten om de gestrande passagiers te vervoeren, die worden immers bestuurd door astronauten (ik hoop wel dat ze wat beter worden).
Een ander grapje dat op m´n lippen brandt is dat het toch enige verbazing oproept dat het Europese luchtruim niet gesloten hoefde te worden toen Sugar Lee Hooper werd gecremeerd, maar dat het eerste de beste vulkaantje wel meteen roet in het eten gooit. Goed, genoeg nu, het gaat natuurlijk wel om de inhoud.
En die is dat deze aswolk maar weer eens heeft aangetoond dat het niet goed gaat met de Europese mens. We zijn over the hill. Als een iets te dikke spits hobbelen we nog wat mee op een bijveldje, terwijl op het hoofdveld de nieuwe Chinese aanwinst de ene na de andere bal erin schiet. Een spits – voor de niet voetbalkenners – is trouwens een speler die op het veld altijd in de as staat, wolk of geen wolk (dit was de laatste…., hoop ik).
Eigenlijk is het te erg om (slechte) grapjes over te maken; de degeneratie van de Europeaan. Door alle luxe die is opgebouwd door onze opa´s en oma´s kunnen wij niks meer. We zijn totaal afhankelijk van elektronica en als de natuur even laat zien wie de baas is, dan vallen ´de mensen´ terug op ´de instanties´. Die moeten het voor ons oplossen en krijgen ook de schuld. Altijd en van alles.
Al die boze mensen op Schiphol; het zijn dezelfde mensen die inboorlingen met een schotelantenne door hun lip en een didgeridoo om hun penis uit zitten te lachen als die weer eens in een SBS-programma laten zien hoe ze na het doen van een mal rondedansje zelf een kip uitbenen terwijl ze het bloed van een leguaan staan te drinken uit de hoorn van een neushoorn.
Maar die inboorlingen kunnen zichzelf dus wel in leven houden, terwijl wij alleen maar kunnen klagen. Dat is door de degeneratie onze primaire reactie geworden. We rijden naar Schiphol, ook al weten we dat het dicht is, en gaan daar voor een camera een potje staan klagen. Over de KLM, over Schiphol, over heid, over alles en iedereen.
Ondertussen liet de Europese overheid ook daadwerkelijk zien tot niets in staat te zijn. Dat hadden de klagende mongolen dan wel weer goed gezien (al hadden ze bij een adequate aanpak nog steeds geklaagd). De eerste vier dagen dat er een aswolk boven ons leek te hangen was de enige reactie van Europa inderdaad alleen maar ´Asjemenou´. Toch de juiste titel voor dit stukje dus.