Zo aan het ijs in Vancouver te merken is het strooizout in Canada nog niet op. Het gaat niet al te snel daar. Nu had dit gisteren ook wel te maken met de lading trage wijven die ze er overheen lieten schaatsen; zoals Bart Veldkamp eigenlijk had willen zeggen, maar uit diplomatieke overwegingen achterwege liet of via allerlei eufemismen zei. Het liefst had hij gezegd: rij nou eens door, ontzettende trage dikke mormels!
Tot overmaat van ramp hadden tijdens de dweilpauze de Zamboni’s (het tegenovergestelde van strooiwagens) de boel ook nog verneukt. Wat er precies aan de hand was, weet ik nog steeds niet, maar in de buitenbaan was dweiltechnisch iets anders gebeurd dan in de binnenste baan. Een woedende Wopke de Vegt was het gevolg. De Nederlandse bondscoach kon al z’n haren wel uit z’n hoofd trekken. Hij deed dat ook.
Gezien het kapsel van Wopke kon dit nog wel even gaan duren; daarom zapte ik naar Eurosport. Ik viel er middenin de finale van de Noordse combinatie. Een wonderlijke combinatie van sporten waar je alleen tijdens de Olympische Spelen oog voor hebt. Ook niet eens altijd trouwens. Alleen als Wopke de Vegt op het andere net z’n haren uit z’n hoofd staat te trekken eigenlijk.
Bij de Noordse combinatie worden het schansspringen en het langlaufen gecombineerd. Op het eerste gezicht een aparte combinatie. Wanneer je er wat langer naar kijkt, is het dat nog steeds. Deze combinatie is, zoals de naam al zegt, niet afkomstig uit Noorwegen. Nee, heel Scandinavië heeft er mee van doen. Vandaar dat ze er een d tussen geplakt hebben. Een louter Noorse combinatie ontstaat wanneer Tore André Flo en Ole Gunnar Solksjær een balletje over staan te trappen (wegens een gebrek aan hedendaagse Noorse voetballers die wat kunnen, moest ik voor deze twee veteranen kiezen).
Op zich hebben die Scandinaviërs dat handig gedaan. Een evenement bedenken waarbij, via een door Aad de Mos (daar is-ie weer) bedachte omrekenmethode, twee populaire sporten uit jouw omgeving gecombineerd worden. Een gegarandeerde gouden medaille. Helaas liep het ditmaal anders voor de Noormannen. In een zinderende finale was een Fransman een Amerikaan net iets te snel af. De eerste Scandinaviër eindigde pas op de achtste plaats.
Toch is het een interessant idee, dat zeker navolging verdient. De Hollandse combinatie lijkt me bijvoorbeeld een fantastische manier om het aantal Nederlandse gouden medailles wat op te schroeven. Eerst op je klompen al haringhappend een balletje hooghouden en dan 200 kilometer schaatsen. Staat er zo weer iemand naast lul Humberto te hossen in het Holland Heineken House. Want het zal toch niet zo zijn dat Fransen en Amerikanen ook best een eindje kunnen schaatsen als ze er even op oefenen….
Wat willekeurig beeldmateriaal. Het betreft hier Tristan Loy en KC Boutiette, een Fransman en een Amerikaan die na een weekje oefenen allerlei schaatswedstrijden over lange afstand wonnen.
