Bij gebrek aan een handbalwedstrijd of Joep Schreuder met de wasvrouw van NAC zond Nederland 1 zondagmiddag een klucht uit. Lang zal die leven, heette het stuk. De regie was in handen van Gerard Cox, dus ik ging er eens goed voor zitten.
De acteur die vroeger Handige Harry speelde in Bassie & Adriaan en een vrouw met zwart haar die ik ook ergens van kende, stonden aan het begin van ‘het gedoe’ (synoniem van ‘klucht’) voor een deur – zoals het een goede klucht betaamt, waren er meer deuren op het toneel aanwezig dan acteurs. Handige Harry en de vrouw met zwart haar waren broer en zus, vertelden ze elkaar en het publiek. Ze gingen op verjaardagsvisite bij hun 85-jaar geworden vader Harrie Houtbraker, die achter de deur woonde. Deze Houtbraker had voor zijn kinderen een feestje georganiseerd waarbij er patat, kip, appelmoes en sla op het menu stond.
Nou, u raadt het al: geen spoor van die Houtbraker senior natuurlijk. Ze stonden voor een dichte deur. Maar, zoals u ook wel weet, in een klucht blijft een deur nooit lang dicht. En daarom troffen we Handige Harry en de vrouw met het zwarte haar even later toch in de keuken van Houtbraker senior aan. De acteur die vroeger B100 speelde, ook al een boef uit Bassie & Adriaan, had zich inmiddels bij hen gevoegd. Hij was het derde kind van Houtbraker senior. Ze praatten wat met elkaar.
Op een gegeven moment dacht B100: nu hebben we wel genoeg gepraat aan de keukentafel, het is hoog tijd dat er weer eens iemand door een deur loopt. B100 ging naar ‘boven’ om te kijken of die dekselse Houtbraker senior zich daar misschien ophield. En ja hoor, daar lag Houtbraker senior dood in z’n bed. Geschrokken vertelde B100 het nieuws aan z’n broer en zus toen hij weer ‘beneden’ was.
Dat was het moment dat Het Grote Heen En Weer Lopen begon – onmisbaar in een goede klucht. Want ook de vrouw met het zwarte haar wilde weleens zien hoe die Houtbraker senior erbij lag, en handige Harry vertrok opeens naar de linkerkant van het decor, waar een woonkamer was nagebouwd. Het gesjouw werd gelardeerd met enkele grappen – Handige Harry noemde een fles wijn een Chateau Sarkozy deuks miel senk en de vrouw met het zwarte haar kende een begrafenisondernemer die Van de Kerkhof heette. B100 stond ondertussen, tot grote hilariteit van het publiek, in een bodybuilderschort patat te bakken.
Net toen het allemaal een beetje inzakte – ze steggelden wat over de erfenis – stond er opeens een politieagent voor de deur die even later een zoon van Houtbraker senior bleek die de andere drie nog niet kenden. Om hen moverende redenen probeerden ze de dood van senior voor hem verborgen te houden. Na allerlei verwikkelingen ging de agent toch naar ‘boven’. En wat denk je: Houtbraker senior was toch niet dood! Of toch wel. En toch weer niet. Nou ja, het einde.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.