Daar heb je hem weer met zo’n brief, zul je wel denken. Inderdaad, ik schreef je al eerder, maar toen ging het over je goddelijke stem en dat het me daarom wel een leuk idee leek een carnavalskraker met jou op te nemen. Nu gaat het niet over je stem, alhoewel ik nog steeds iedere nacht voor het slapen gaan even naar een cassettebandje met jouw stemgeluid erop luister – een cassettebandje is een soort grammofoonplaat, maar dan veel kleiner en rechthoekig in plaats van rond.
Nu gaat het over je rol als De Achterzitter, Ivo. Een rol zonder tekst, maar desalniettemin speelde je ‘m met glans. Op dinsdag en woensdag, tijdens het debat over de regeringsverklaring, zat jij de hele dag in beeld, vlak achter de premier. Terwijl de premier maar doorratelde over koopkrachtplaatjes, nivelleren en het ophouden van z’n plas, keek jij stoïcijns voor je uit. Soms nam je heel gedecideerd een slokje koffie of zette je je leesbril op het puntje van je neus en las wat in een dossier. Wat je ook deed, je deed het met klasse. Je was de beste Achterzitter die er ooit is geweest.
Dat Het Achterzitten geen gemakkelijke opgave is, bewees de troela die weer achter jou zat. Eén of andere staatssecretaris met een kortgewiekt, geblondeerd pottenkapsel. Daar ging het gelijk al mis. Het was een veel te opvallend kapsel voor een Achterzitter. Ze schuifelde ook steeds heen en weer op haar stoel en praatte met andere bewindslieden. Geen gezicht. Een Achterzitter moet stil zitten. Af en toe een slokje koffie, of een minzame glimlach, maar verder niets.
Jij deed dat, Ivo. O God, wat was je goed. Je zat daar maar en niemand kon zien waar je aan dacht. Het konden kaneelpijpjes zijn, of vanillestokjes, maar ook een keiharde pornofilm met drie Roemeense transseksuelen in de hoofdrol. Het was aan jouw gezicht niet af te lezen. En zo hoort het. De Achterzitter hoort zich te hullen in een zweem van geheimzinnigheid. Geen gedoe op een iPad – dat zijn een soort cassettebandjes, maar dan met beeld en nog heel veel meer – zodat je als debatkijker weet dat De Achterzitter Wordfeud of Ruzzle zit te spelen.
Nee, jij staarde gewoon in de verte, je gedachten ongrijpbaar voor anderen. En net als ik het kaneelpijpje of de Roemeense transseksueel in je ogen dacht te ontwaren, nam je weer een slokje koffie. Precies op het juiste moment. Die Oscar voor beste bijrol kan je niet meer ontgaan. Zwijg en ga achter iemand zitten als je ‘m in ontvangst neemt, Ivo.
Vriendelijke groeten,
Zwoebe Zwoebstra
P.S. Zullen we een keer wat afspreken?
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.
Ivo staart in de verte en denkt aan een kaneelpijpje of een Roemeense transseksueel, terwijl het pottenkapsel opzichtig met haar ogen knippert.
