Brieven aan BN’ers – Beste Glennis Grace,…

Onlangs las ik een interview met jou in de Viva. Niet dat ik daar een abonnement op heb, Glennis, ik ben geen homo! Nee, ik lees de Viva alleen als ik in de wachtkamer zit bij de nagelstudio om m’n nageltjes bij te laten vijlen.

Het interview ging voornamelijk over jouw relatie met ene Moos. Die was niet meer. Na zes jaar en een zoontje hadden jullie er een einde aan gemaakt. Maar naar eigen zeggen heb je de liefde nog niet opgegeven. Je gaat er alleen nog niet zelf naar op zoek. Toch rook ik mijn kans Glennis, daar in die nagelstudio. Denkend aan ons, samen in een bed, begon ik zelfs een beetje heen en weer te schuifelen op het ongemakkelijke plastic stoeltje in de wachtkamer. Ik werd behoorlijk bronstig. Dat mag je best weten, Glennis.

Dat kwam vooral door wat er nog meer in die Viva stond. Je had totaal geen zin in een nieuwe relatie en samenwonen, maar wilde de komende tijd eerst heel veel zoenen. Dat klonk me als muziek in de oren, Glennis. Wij tweetjes, gewoon een beetje rotzooien. Ik pakte m’n smartphone er al bij voor een amoureus voorstel op je Facebookpagina.

Gelukkig drukte ik nog net niet op ‘delen’ toen ik het volgende had getypt: ‘Pssst… pssst… Glennis, wij tweeën, achter het fietsenhok van OBS De Regenpijp in Amsterdam Oost, vanavond om acht uur. Laat maar weten…’ Daar was je niet van gediend namelijk, las ik in de Viva toen ik met mijn nog niet gevijlde nageltje een paar millimeter boven de blauwe button hing. Jij had liever dat mannen je aanspreken in het echte leven, in plaats van al die verzoekje op je Facebookpagina. ‘Be a man, show your balls’, zei je.

Dat zette mij aan het denken, Glennis. In plaats van het bericht op Facebook te plaatsen, zocht ik op mijn smartphone uit waar jij die avond op zou treden. Ik liet m’n nagels vijlen en reed erheen. Tijdens het optreden verschanste ik me in jouw kleedkamer, trok m’n broek uit en tuitte m’n lipjes. Daar zat ik dan, met m’n blote ballen en gevijlde nagels te wachten tot jij klaar was met het optreden en we konden beginnen met zoenen.

Het liep anders, Glennis. Je begon te gillen en rende weg. Een paar dagen later vond ik een brief van justitie in mijn brievenbus. Een omgangsverbod. Vandaar deze brief. Ik kan het je immers niet op de vrouw af vragen. Waarom, Glennis, waarom? Ik liet slechts m’n ballen zien.

Vriendelijke groeten,

Zwoebe Zwoebstra

Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.

Één reactie op “Brieven aan BN’ers – Beste Glennis Grace,…”