Boer zoekt vrouw: Het Grote Zwijgen, Schoonouders en de stem van Marcel

Alle boeren hebben sinds gisteren een vrouwtje of mannetje gekozen. Bij de één ging het wat sneller dan bij de ander; Richard had na een korte boswandeling zijn keuze al wel gemaakt, terwijl Annemarie eerst eens wilde zien of haar mannen eigenlijk wel een geitenstal met twaalf kuub mest erin schoon konden maken, en of ze een beetje met een hogedrukspuit overweg konden, en…nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.

Annemarie had bedacht dat de sterke Adriaan deze zaken allemaal beter had uitgevoerd dan die lekkere krullenbol Harrie. Tja, krullen zijn wel leuk, maar je kunt er natuurlijk geen stal mee uitmesten, zal Annemarie wel gedacht hebben. Bovendien, ze kon Harrie al, van de schuurfeesten, dus ze wilde Adriaan beter leren kennen op een weekendje weg. Liever had ze trouwens helemaal niet gekozen, maakte ze bekend via een redenering die er vrij vertaald ongeveer zo uitziet: als je me de keus laat, kies ik niet. Kaasmakersfilosofie van de bovenste stolp.

Maar goed, Yvon liet haar die keus niet; Annemarie ontsloeg Harrie. Het zijn de krenten in de pap (of in het geval van Annemarie: de gaten in de kaas), wanneer zo’n boer zijn of haar keuze kenbaar maakt. Na die keuze volgt namelijk altijd het moment dat je thuis op de bank met kromme tenen zit te kijken naar drie mensen aan een tafel. Het Grote Zwijgen. Ook Yvon Jaspers zwijgt lekker mee, die weet dat een minuut zwijgende boerentelevisie gek genoeg garant staat voor weer een kijkcijferrecord.

Het Grote Zwijgen was aan de keukentafel van Annemarie het pijnlijkst en mooist om te zien. Dat kwam door Harrie. U moet weten, na Het Grote Zwijgen is het gebruikelijk dat de weggestuurde kandidaat begint met Het Grote Koffers Pakken. Harrie had dit niet helemaal door. Wat wil je ook van iemand die niet weet hoe je in de supermarkt boodschappen op een lopende band legt. Maar goed, Harrie bleef dus heel erg lang met z’n vrolijke snoet in de koffie zitten roeren, daar aan tafel. Na wat ongemakkelijk lachen werd hij uiteindelijk naar de logeerkamer gedirigeerd.

Naast Het Grote Zwijgen hoort er nog een hoofdletterbegrip bij boeren die een mogelijke partner uitzoeken: Schoonouders. Daar moeten ze heen als ze als ze hun keuze hebben gemaakt. Met twee boeren had ik medelijden. En ook met één schoonmoeder, maar daarover zometeen meer. De boeren met wie ik medelijden had, waren Gijsbert en Frank.

Frank ontmoette zijn schoonouders op een studentenkamertje in Utrecht. Eerst zag het er nog zo leuk uit. We zagen Frank en Anita op z’n Turks Fruits door Utrecht fietsen. Mooi om te zien hoe ze spontaan op het idee kwamen om zo door de stad te fietsen. Uitgefietst zat daar opeens de kersverse schoonvader van Frank aan de thee te lurken. Het bleek een grapjesschoonvader te zijn. Amicaal vertelde hij hoe je met vrouwen om moet gaan. Het is zo’n man om wie je dan in godsnaam maar gaat lachen, omdat hij anders gaat huilen.

Gijsbert had het ook niet makkelijk, hij moest gourmetten terwijl er tien Friezen Fries aan het kakelen waren aan tafel. Gijsbert verstond dit naar eigen zeggen wel, maar werd door schoonpapa toch nog even aan een overhoring onderworpen. Dan de schoonmoeder met wie ik medelijden had. Uiteraard de schoonmoeder van Marcel. Uitleg overbodig. Maar toch nog dit: je zag hem denken, hé er is geen Pools mannetje meegekomen, misschien is schoonmoeders ook wel weduwe. Hoera!

Een Pools mannetje omdat Marcel voor de Poolse Ksenia had gekozen. Dat was eigenlijk al hartstikke duidelijk, maar het werd nu ook door Marcel bevestigd. En Marita had er, weliswaar huilend, vrede me. Straks als Marcel en Ksenia een kindje liggen te maken, komt Marita onverwacht de slaapkamer binnenwandelen met drie kopjes warme chocolademelk. Zo zal ik me Marita herinneren; als de vrouw die altijd binnenkwam als Marcel en Ksenia samen iets aan het doen waren.

Kindjes maken, dat gaan Marcel en Ksenia wel doen. Als het aan Marcel ligt tenminste. Hij ziet haar graag, zo vertelde hij over Ksenia in een monoloog voor de camera. Toen Marcel dat zei, klonk hij als een Limburgse versie van het Van Kooten & De Bie typetje de Vieze Man. Dat ik daar nu pas achter kom! Al een paar maanden babbelt hij in zijig Limburgs onbedoeld hilarisch over de vrouwtjes.

Als een veel te rustig kabbelend riviertje waar maar geen eind aan komt, stroomt de stem van Marcel door het Limburgse land. Sprak Marcel Tom Toms in, dan reed heel Nederland lachend met dertig kilometer per uur over de snelweg. Zo slaapverwekkend, maar toch leuk, is het. Wanneer Annemarie trouwens Tom Toms in zou spreken, dan komt iedereen vroeg of laat bij een kaasboerderij uit. Voor Annemarie zelf zou het een uitkomst zijn als ze straks op weekendje weg moet. Gewoon naar een kaasboerderij en niet naar een vreemde, gekke stad zonder koeien. Voor ons zou het jammer zijn, want ik verheug me nu al op Annemarie en Adriaan in Rome, Valencia of Athene.

Ga geen weekendje weg, maar blijf thuis en volg ons op Twitter!

Lees hier eerdere analyses van Boer zoekt vrouw: Hoe Annemarie een hulpje kiestEmoties tussen de geitenHet bedrogKaas en de tractorconfessions van gekke Marcel, Eten en de onderbroek, De wc, het petje en de …hhhjaa van Johannes, Het gedicht en Boer zoekt vrouw kijken met je moeder

2 reacties op “Boer zoekt vrouw: Het Grote Zwijgen, Schoonouders en de stem van Marcel”