Nico Dijkshoorn bekeek in zijn nieuwste boek kunst uit het Kröller-Müller Museum en zette zijn gedachten daarover op papier. Op de kaft van het boek staat daarom een foto van Nico Dijkshoorn die kunst kijkt, een schilderij in dit geval. Het is een foto die mij de kans biedt naar Nico Dijkshoorn te kijken die kunst kijkt, en mijn gedachten daarover de vrije loop te laten gaan. Zo’n kans mag je niet laten liggen natuurlijk…
Nico Dijkshoorn staat op de kaft met zijn rug naar de lezers toe. Daardoor is niet te zien dat hij een rood clownsneusje draagt en een roltoeter in zijn mond heeft. Zo kijkt Nico altijd kunst. Dat komt nog door vroeger, toen hij met zijn oom Klaas kunst keek. Die twee verkleedden zich eind jaren ’60 in het weekend altijd als clowntje en reden dan stad en land af om kunst te kijken en daarna een bak bami tegen het desbetreffende kunstwerk aan te gooien.
Dat met die bami doet Nico nu niet meer. Hij houdt nu staarwedstrijden met schilderijen. Op deze foto is hij al een tijdje bezig. Dat kun je zien aan de lengte van de baard van het mannetje waarmee hij in een staarwedstrijd is verwikkeld. Die vent heeft zich al minstens een paar weken niet geschoren en z’n baard jeukt als de pest. Maar met z’n ogen knipperen ho maar, zelfs niet als Nico op z’n roltoeter blaast.
Doordat Nico met zijn rug naar ons toe staat, kun je wel goed zien dat híj vanwege die staarwedstrijd met baardmans al een tijdje niet naar de kapper is geweest. Nico ziet er daardoor van de achterkant nu een beetje uit als een aan lager wal geraakte Sinterklaas. Zeker als je even wat met Paint klooit.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.