Het is niet zo dat ik m’n wekker ervoor zet, maar als ik dan toch op zondagochtend met een croissantje en versgeperste sinaasappelsap op de bank voor me uit zit te koekeloeren, dan zet ik de tv altijd even aan. Op welke zender maakt eigenlijk niet uit. Het is op iedere zender genieten geblazen op zondagochtend.
Gisteren kwam ik al zappend op Eén uit, het eerste publieke net van onze zuiderburen. Ik zag een man, vermoedelijk een priester of andersoortige religieuze hotemetoot. Hij stond op een boot en flikkerde een geelrood anker, gemaakt van bloemen, in zee. Het ding bleef drijven en de priester zette het op een zingen. Een andere camera was op het strand gericht. Daar hielden zich dames in gewaden op welke met rode vlaggen en waaiers zwaaiden. Even later maakte de aftiteling duidelijk dat ik naar De zegening van de Zee had zitten kijken. Ik had het voor geen goud willen missen.
Niet alleen de Belgen kunnen er wat van, ook Nederland blaast haar partijtje mee waar het zondagochtendtelevisie betreft. Vrij letterlijk eigenlijk, want het muziekprogramma Vrije Geluiden is misschien wel het summum op het gebied van zondagochtendtelevisie. Halverwege je croissantje verschijnt er maar zo een man ten tonele die een harp bespeelt met z’n neus. Even later verslik je je in een slokje versgeperste sinaasappelsap omdat er een twintigkoppig Afrikaans zangkoor op roze rolschaatsen de studio binnen komt rijden. In Vrije Geluiden kan het allemaal gebeuren.
Een paar jaar geleden was het nog veel mooier. Toen presenteerde een man met een moeilijke bril het programma. Bij het begin van het programma vertelde die wat er deze keer in het programma zat – dan zei hij bijvoorbeeld dat de Noorse zanger Gunnar Solksjaeben verkleed als een trol over Noorse fjorden zou gaan zingen, begeleid door de beste luitspeler van Stavanger. Terwijl-ie dat dat zei, verscheen onderin beeld z’n naam: Hans Flupsen. Tja, dan kon mijn dag dus niet meer stuk.
Helaas is Hans Flupsen nu uitgeflupst op de Nederlandse tv, maar nog steeds hou ik van zondagochtendtelevisie. Lekker naar gekke mensen met rare instrumenten kijken, of naar zingende priesters die bloemenankers in zee flikkeren. En Harry Mens, die is er natuurlijk ook nog.
Volg ons op Facebook en vind ons leuk op Twitter. Of andersom. Kijk maar.