De toch al onuitstaanbare Joep Schreuder wordt de laatste tijd door de redactie van Studio Sport steeds vaker in situaties geplaatst waarin hij als nooit tevoren kan schitteren in zijn rol als waardeloze sportverslaggever. Joep mag sfeerportretten maken in allerhande stadions en sporthallen.
Na z’n gebruikelijke onkunde tentoon te hebben gespreid – het stellen van retorische vragen waarna koffiejuffrouwen, materiaalmannen of trainers wel een microfoon onder hun snufferd geduwd krijgen -, duiken Joepie en z’n achteruitlopende cameraman bij die itempjes vaak nog even de kleedkamer van één der teams in.
Het is op die plaats waar het infantiele gedoe van Joep Schreuder tot grote wasdom komt. Sowieso heb ik al geen idee waarom ik zou moeten weten in wat voor ruimte de Nederlandse handbaldames hun sportbeha aandoen, maar het commentaar van Joep bij de beelden van zo’n kleedlokaal maakt één en ander echt tot een onuitstaanbaar geheel. Joep keek nog net niet in de tassen van de dames om te kijken met welk merk shampoo ze na afloop van de wedstrijd hun haren wassen.
Veel scheelde het overigens niet, dat bleek wel toen hij enkele dagen nadat hij zich tijdens het Holland Toernooi in de sportbeha’s van de handbalsters had verdiept, eens een kijkje nam in de kleedkamer van de voetballers van FC Twente, dat vlak voor haar Champions League debuut stond, en bijna klaarkwam in die kleedkamer.
Op het bekende kleuterschooltoontje stond Joepie ons te vertellen dat we heel erg onder de indruk moesten zijn van die kleedkamer. Er zouden straks echte voetballers inzitten! Hij kwam aan bij een stoel waar het shirt met nummer 8 bovenhing. Het tricot van Theo Janssen. Joepie leek er even aan te ruiken. Daarna was het tijd om in de stoel te gaan zitten en ons met een indringende blik toe te spreken. Uiteraard op een toon die deed vermoeden alsof Joep Schreuder dacht dat wij allemaal net zo zwakzinnig zijn als hijzelf:
‘Ik ga hier nu met mijn Brabantse billen op dé stoel zitten. De stoel waar FC Twente haar spelmaker, de man die de laatste tijd zo in vorm is, u weet wel over wie ik het heb hè, ja, Theo Janssen. Hij zal hier straks plaatsnemen, in deze stoel dus hè… waar ik nu het leer letterlijk van kan voelen, en dat voelt lekker hè…, dat begrijpt u wel…en dan zal hij z’n broek uitdoen, en dit prachtige rode broekje…, dat ik nu voor m’n neus hou om even lekker aan het kruis te ruiken…, nou wasvrouw Tinie, u heeft u werk uitstekend gedaan hoor, hahaha…, over die gespierde bovenbenen van hem te trekken…’.
Wat had ik er veel voor over gehad als Theo Janssen juist op dat moment was binnengekomen en met die gespierde bovenbenen van hem zo een bal met een welgemikte trap in het kruis van Joep Schreuder had doen belanden. Dat was best gelukt. Theo kan goed mikken, dat zagen we later die avond.