Afgelopen weekend ontsnapte FC Twente-speler Wout Brama in de derby tegen Heracles aan een rode kaart. Vlak voor rust probeerde hij op de achterlijn het been van Everton een hele nieuwe dimensie te geven. Te weten, die van een gebroken been. Omdat Everton over hetzelfde type benen beschikt als Foxy Foxtrot gebeurde dit uiteindelijk niet. Mazzel. In een interview na de wedstrijd liet Wout Brama weten het totaal niet met die conclusie eens te zijn. Hij was voor de bal gegaan.
Deze quote werd ook nog niet zonder slag of stoot uit de mond van Wout opgetekend. Het duurde enige tijd voor de verslaggever duidelijk kon maken welke rotschop op de achterlijn hij precies bedoelde. Eigenlijk is dat verkeerd gesteld; de verslaggever maakte het heel goed duidelijk, maar Wout wist het gewoon niet meer. Hoe beeldend de verslaggever het ook omschreef. Hiermee voegde Wout en passant een nieuwe uitdrukking aan de Nederlandse taal toe: een Oost-Indisch geheugen hebben.
Na enige tijd het geduld van de verslaggever op de proef te hebben gesteld, kon Brama zich opeens toch nog wel herinneren hoe hij met een gestrekt been bovenop op de scheen van Everton was geland, maar, zo zei Wout dus, hij was voor de bal gegaan. Bovendien was hij ‘geen speler die zoiets deed’. Dat was wel gek, aangezien ik het een paar minuten geleden toch echt zelf had gezien in de samenvatting. Die beelden had ik opgeslagen in mijn geheugen, eentje van niet Oost-Indische origine.
Gelukkig is er voor dat soort gevallen een aanklager betaald voetbal. Die is er speciaal voor aangesteld de ontzettend lastige keuze te maken tussen de woorden van Wout, dat hij dus een speler is die zoiets niet doet, en de beelden, waarop te zien is dat hij zoiets dus wel doet. Na lang beraad is besloten de woorden van Wout te geloven en de noeste arbeid van de cameraman in het Polman Stadion terzijde te schuiven. Wout Brama wordt niet vervolgd.
Naast dat die woorden van Wout Brama inderdaad hartstikke serieus genomen moeten worden door de aanklager betaald voetbal, is er volgens hem ook meer nodig dan alleen de tv-beelden, om een zaak juridisch te onderbouwen. Nu weet ik niet heel veel van strafrecht, maar wanneer iemand een aanslag pleegt in HD-kwaliteit zal het OM echt wel overgaan tot vervolging. Dat zit juridisch wel snor. Iemand iets in slowmotion, op een flatscreen van zes vierkante meter, en in weet-ik-veel-hoeveel megapixels zien doen, is een uitstekende onderbouwing.
Dat zal de redactie van Opsporing Verzocht zeker met me eens zijn. Doorgaans moeten ze het daar met minder doen. Misschien kunnen zij in hun eerstvolgende uitzending daarom beelden laten zien van de bewuste actie. Ik denk dat het tips regent over die Twentse jongeman die zoiets nooit zou doen. Gaat-ie, in plaats van voor de bal, alsnog voor de bijl.