Kunnen wij, de mensen, nog zo goed uitkijken bij het oversteken, allemaal ik-kies-bewust-producten kopen en winterbanden onder onze auto bevestigen, als er morgen een meteoriet op onze kop neerdondert zijn we alsnog hartstikke dood. Moeder Natuur is de baas. En ze is een dictator van het ergste soort.
Dat bleek vanochtend maar weer, toen de regen voor de ergste ochtendspits van dit jaar zorgde – nog erger dan de twee die Telegraafomroep WNL gisteren en vandaag op de buis bracht dus! Ook in andere delen van de wereld klopte Moeder Natuur eerder al voorzichtig aan de deur: een aardbeving in Nieuw-Zeeland, een vulkaanuitbarsting in Indonesië en natuurlijk de nog immer verdrinkende Pakistanen. Ook voor hen is het best vervelend om te beseffen dat tegen Moeder Natuur niets te beginnen is.
Je hut zien overstromen, een stroom van lava van 1000 graden Celsius met een snelheid van 75 kilometer per uur op je af zien komen, onder 4 meter puin liggen en een halfuurtje stilstaan voor de Van Brienenoordbrug; je hebt het er maar mee te doen. Omdat Moeder Natuur het zo heeft beslist.
Kansloos zijn we tegen haar. Hoeveel kroketten het CDA ook eet achter een hoge deur. Ab Klink kan op z’n kop een heel pakje sigaretten gaan staan roken, maar Moeder Natuur trekt zich niks van hem aan. Gedoogsteun heeft ze ook al niet nodig. Ze dopt haar eigen boontjes. Zonder proeve van een regeerakkoord, informateurs, piketpalen, bezoekjes aan de Koningin en partijprominenten.
Daarom lijkt het me op dit moment het beste voor Nederland dat we ons lot in de handen leggen van Moeder Natuur. Dat is niet zozeer een compliment voor Moeder Natuur, als wel een cynische sneer richting huidige politiek. Bovendien zie ik het echt niet zitten nog langer alleen maar door Christenen bestuurd te worden. Dan vertrouw ik Moeder Natuur nog meer.
Gezien hetgeen ze nu allemaal aanricht in met name Moslimlanden kan ze ook wel op de steun van Geert Wilders rekenen, de man waar alles steeds maar weer om lijkt te draaien.