Oog om oog, tand om tand

In Saudi-Arabië heeft een rechter bij enkele ziekenhuizen geïnformeerd of zij opzettelijk het ruggenmerg van een man kunnen beschadigen om hem te verlammen. Deze man had zelf een andere man met een hakmes aan een verlamming geholpen en in het Islamitische Saudi-Arabie hanteert men in de rechtszaal het Bijbelse principe van oog om oog, tand om tand. Derhalve werd hij veroordeeld tot een verlamming.  

Een beetje een slappe zak wel, die rechter. In plaats van te gaan informeren bij ziekenhuizen, had hij natuurlijk direct na het vonnis gewezen te hebben, met z’n rechtershamer op de rug van de veroordeelde in moeten gaan beuken. Eenmaal de veroordeelde tegen de grond gewerkt, had de rechter nog mooi wat op z’n rug kunnen gaan springen. Dat had van meer oog om oog, tand om tand getuigd.

U moet weten, in Saudi-Arabië wijzen rechters vonnis met een moker en de dienstdoende rechter woog ruim 180 kilo. Dan laat je het als Saudi wel uit je hoofd om iemands rug met een hakmes te bewerken. Terwijl van zo’n halfzachte ziekenhuisverlamming nog nooit iemand een nacht heeft wakker gelegen. Dat is oog om oog, tand om tand, maar dan wel met een opticien en een tandarts vlak in de buurt.

Sowieso is het principe van oog om oog, tand om tand natuurlijk discutabel. Wat doe je bijvoorbeeld met een pedofiel? Is het niet wat apart om die dan weer te laten verkrachten door een bejaarde? Bovendien, je moet ook maar net een bejaarde zien te vinden die daar zin in heeft. En misschien geniet zo’n pedofiel er ook nog wel van. Weet jij veel hoe dat allemaal werkt in het hoofd van iemand die vlinders in z’n buik krijgt bij de aanblik van een volle luier.

Het zijn allemaal van die overwegingen die je mee moet nemen als je een solide rechtstaat wilt runnen. Dat houdt niet op bij wel of niet de gedoogsteun van een blonde schreeuwer accepteren. Was het maar zo eenvoudig.

Maar nee, je moet over zaken beslissen als hoe om te gaan met iemand die een brood steelt. Moet je dan als rechtstaat echt vlak voor de lunch twee sneetjes met pindakaas confisqueren uit de broodtrommel van de dief?

En wat te doen als er iemand in een Van Gogh steelt? Moet je dan bij diegene een tekening van z’n zoontje wegnemen waardoor je je alleen maar afvraagt hoe papa het in godsnaam voor elkaar kreeg om met zulke handen een Van Gogh te ontvreemden?

Nee, je geeft negen ambtenaren op het ministerie van Cultuur een reisverbod. Althans dat deden ze in Egypte. Zo kan het inderdaad ook: steel een brood en er worden twaalf bakkers met prepensioen gestuurd. Het houdt de rechtstaat levendig. Dat kan dus ook best zonder de PVV.

13 reacties op “Oog om oog, tand om tand”